Het Kameleon-gevoel is nog altijd springlevend! Afgelopen december verscheen De Kameleon is terug, dat binnen twee weken werd herdrukt. Na dit succes verschijnt er deze maand bij Kluitman weer een splinternieuw hedendaags avontuur met Hielke en Sytse in de hoofdrol: Knallen met de Kameleon.
Er klinkt een droge tik als hij het balletje raakt. En dan het geluid van brekend glas.
‘Ooo…’ zucht Hielke. Een van de ramen in het woonhuis ligt aan scherven. ‘Ai!’ Sietse draait zich om naar Gerben. ‘Een hole in one?’ ‘Hij is nog niet recht… Het lag niet aan mij, maar aan de club.’ Gerben steekt hem in de canvas tas. ‘Tiger Woods zei nog tegen me…’ Maar hij maakt zijn zin niet af. ‘Laten we maar even binnen gaan kijken,’ stelt hij in plaats daarvan voor.
De tweeling knikt. Ze lopen via de smederij en de keuken naar de woonkamer. Daar blijkt de schade aanzienlijk te zijn. Een bloemenvaas is op de grond gevallen. De bloemen liggen in een treurig plasje water. Ze zien het golfballetje op een van de dressoirs waar de familiefoto’s op staan. Eén lijstje ligt op de grond in een kring van glassplinters.
‘Opruimen,’ zegt Gerben. ‘Ik bel de glaszetter. Met een beetje geluk is alles over een uurtje weer hersteld.’ Hij haalt zijn telefoon tevoorschijn. Hielke en Sietse kijken elkaar aan en trekken hun schouders op. Sietse loopt naar de keuken om een dweil te halen voor het bloemenwater. Hielke pakt het fotolijstje op. Hij kent de foto wel: het is de trouwfoto van hun ouders. Evert en Jeltje Klinkhamer staan er stralend op. Ze dragen een soort klederdracht, waar Hielke nu nooit meer iemand mee ziet. De foto heeft op het dressoir gestaan zo lang Hielke zich kan herinneren, maar hij heeft hem nooit goed bekeken.
O ja,’ zegt Sietse. ‘De trouwfoto.’ Hij pakt het lijstje aan. Onder de rand zitten nog heel wat kleine, gemeen scherpe glassplinters. ‘Ik schud dat glas er in de keuken wel uit. Doe jij de bloemen?’
Als hij even later de kamer weer in komt, heeft hij het lijstje in zijn ene hand en de foto in de andere. Hielke zit op zijn knieën en zet de bloemen terug in de vaas, die heel is gebleven. Maar het is een nogal zielig boeket geworden.
‘Kijk,’ zegt zijn broer. Hij laat Hielke de achterkant van de foto zien. In een mooi krullerig handschrift staat er: Jeltje en Evert Klinkhamer, Lenten, 21 juli. En een jaartal. ‘Dat is…’ begint Hielke. ‘Man, dat is over twee weken vijfentwintig jaar geleden!’ Gerben komt binnen. ‘Ze komen er zo aan om de ruit te vervangen. Gelukkig maar. Waarom ruimen jullie niet op? Waar kijken jullie naar?’ ‘Een foto van onze heit en mem,’ legt Hielke uit. ‘We komen er net achter dat ze dit jaar vijfentwintig jaar getrouwd zijn.’
Gerben bekijkt het opschrift van de foto. ‘Een zilveren bruiloft… Gaan ze het groots vieren?’ Hielke en Sietse kijken elkaar aan. ‘Ze hebben er nog niets over gezegd,’ peinst Hielke hardop. Zouden ze het vergeten zijn…
Boekgegevens
B.M. de Roos, Knallen met de Kameleon, Uitgeverij Kluitman, ISBN 978 90 206 7722 5 (€ 12,50)
Dit fragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2015
