In het prentenboekdebuut van Lydia Barends zijn de geit Leila en de haas Georgy beste vrienden. Op een mooie ochtend vliegt Leila ineens weg en neemt in haar vlucht per ongeluk de bij Bij met zich mee, helemaal naar zee.
Pas als Leila’s koe druipend het witte grind op strompelt,
springt ze eraf. De koeien lopen verder en verdwijnen
loeiend tussen de olijfbomen. Leila kijkt hen na. Te laat
bedenkt ze dat ze de koe niet eens heeft bedankt.
Ze krijgt dorst en proeft een beetje van het water uit het
meer, maar het smaakt zoutig.
Waar wacht je nog op, Leila, roept Bij gehaast. Zip-zip, kom! Verderop is zoet
water, ik kan het ruiken. Zip.
En zo is het. Er is een bron met fris stromend water.
ls Leila’s dorst gelest is, begint haar maag te knorren.
Bij heeft niet te klagen, die proeft vrolijk van alle
bloemen die ze tegenkomt. Maar Leila heeft trek in
moerbeien. De moerbeien van Thuis. Ze vraagt zich af of
die nu rijp zijn en of Georgy ze lekker zit op te eten.
Er is niet veel tijd om erover na te denken, want Bij is
alweer uit het zicht verdwenen. Zucht.
Hee, ruikt ze daar iets? Leila steekt haar neus in de wind.
Het ruikt naar – naar aardbeien!
Ze volgt haar neus en daar ziet ze al een schildpad die
smakkend zijn bek aflikt en zegt: Je mag zoveel eten als je
maar wilt. Dat staat hier op het bord.
Boekgegevens
Lydia Barends, Hoe Bij uit vliegen ging, Uitgeverij De Harmonie, 64 pagina’s (€ 17,50)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie september 2019.
