Zoals Otten in de verantwoording schrijft, is In wonderland ‘gebaseerd op de zogenaamde RaRa-affaire uit 1994-1995, toen twee journalisten werden verdacht van betrokkenheid bij terroristische aanslagen’. De naam van Christine Otten duikt op in de RaRa-geschiedenis, wanneer haar echtgenoot, journalist Hans Krikke, samen met een collega wordt gearresteerd op verdenking van lidmaatschap van deze pressiegroep, de ‘Revolutionaire Anti Racistische Actie’. Beide mannen worden vrijgesproken en ontvangen uiteindelijk zelfs een aanzienlijke schadevergoeding.
Otten geeft in de verantwoording aan dat de personages en het verhaal fictief zijn. Het is ook een ijzeren wet in de literatuur dat de auteur niet gelijk gesteld mag worden aan de hoofdpersoon. Deze vuistregel leidde voor Gerard Reve tot vrijspraak in het beroemde ‘ezelsproces’ en Willem Frederik Hermans zag om dezelfde reden een aanklacht wegens smaad vanwege zijn roman Ik heb altijd gelijk van tafel geveegd. De parallellen tussen de werkelijkheid en In wonderland zijn niettemin overduidelijk. De roman draait om het journalistenechtpaar Caroline Dusart en Herman Catz, die veertien jaar na dato op verzoek van een filmproducent terugkijken naar Hermans arrestatie op verdenking van lidmaatschap van RaRa en betrokkenheid bij een aanslag op het huis van een staatssecretaris. Wegens gebrek aan bewijs vervalt de aanklacht en Catz krijgt een forse schadevergoeding. Met haar opdracht om het boek als pure fictie te zien, vraagt Otten op deze manier wel erg veel van haar lezers.
Los van deze net zo interessante als vage scheiding tussen fictie en werkelijkheid is In wonderland een prima roman. Bijna pesterig voedt Otten de nieuwsgierigheid door stapje voor stapje steeds meer los te laten over de pijnlijke geschiedenis. Ze wisselt zware gesprekken over ‘de zaak’ af met mooie passages over een vakantie in Wales, vlak voor de inval van de recherche in huize Catz. De verschillende verhaallijnen in In wonderland zijn geschreven vanuit verschillende perspectieven. Niet alle verhaallijnen zijn even geslaagd. Caroline Dusart zoekt contact met Frans van Loohuizen, die veertien jaar geleden als rechter-commissaris het onderzoek naar RaRa leidde. De twee spreken een aantal keer met elkaar af, maar waarom dat zo geheimzinnig moet en wat ze precies van elkaar willen wordt nooit helemaal duidelijk. De gesprekken tussen Caroline en Van Loohuizen komen nooit veel verder dan slappe pogingen om hun geweten te zuiveren en draaikonterij over schuld, wraak en plichtsbesef.
De passages waarin columnist Catz en modejournalist Dusart met elkaar, hun puberdochter Zoe en filmmaker David Klein over het verleden praten, zijn een stuk zekerder van toon, met als hoogtepunt de vlijmscherpe discussie tussen Catz, Klein en Dusart bij het echtpaar thuis. Met haar levensgeschiedenis in het achterhoofd maakt Christine Otten haarfijn duidelijk welke gevolgen een inval in je eigen huis en een verdenking van terrorisme kunnen hebben op het gezins- en liefdesleven van de betrokkenen.
Christine Otten, In wonderland, Uitgeverij Atlas, ISBN 978 90 450 1631 3 (€19,90)
