‘Ik vertel het je alleen omdat ik op een bepaalde manier ben geboren om aan geheugenverlies te lijden. Ik heb de lege plekken altijd al zelf moeten invullen.’
Vergeten waarom ik van je hou gaat over een zoektocht naar het ‘zijn’. En stapje voor stapje komt ook de lezer te weten wie Naomi werkelijk is en wat ze wil. Het is daarbij een verhaal over de liefde en het krijgen van een tweede kans. Helemaal aan het begin van de zoektocht staat de vraag van haar beste vriend: ‘kop of munt?’. Naomi kiest kop, ze verliest, en moet terug de school in om haar camera op te halen. Ze glijdt van de trap, valt op haar hoofd en wordt vervolgens in de ambulance wakker met geheugenverlies. Eenmaal in het ziekenhuis komen er allerlei mensen bij haar langs die Naomi zich niet herinnert: het was James die haar vond na haar val, Will die als eerste bij haar op bezoek kwam en Ace die zich haar vriendje mag noemen. Maar van wie houdt ze het meest?
Naomi kan zich helemaal niets meer herinneren van de afgelopen jaren. Zo weet ze bijvoorbeeld niet meer dat ze een vriendje heeft en denkt ze dat haar ouders nog bij elkaar zijn. Ze begint al snel te twijfelen aan haar gemaakte keuzes: wat zag ze destijds in Ace, wat is de reden dat ze geen contact meer heeft met haar moeder, waarom wilde ze stoppen met het vak fotografie en waarom vond ze de redactie van het jaarboek zo ontzettend leuk? Er volgen enkele confrontaties met mensen uit haar directe omgeving: ze maakt het uit met Ace, krijgt ruzie met haar beste vriend Will en James blijkt niet de persoon te zijn die ze dacht dat hij was. En dan is er het moment dat ze zich alles weer herinnert.
‘Tien maanden en een of twee levens later was ik terug waar het was begonnen: in mijn eentje bij The Phoenix om ongeveer zeven uur op een woensdag.’ Het is de zin die volgt op een hoop gebeurtenissen sinds het ongeluk, en bevat min of meer de conclusie van het verhaal. Eind goed, al goed, zou je kunnen zeggen. Vergeten waarom ik van je hou bevat alle mogelijkheden en dilemma’s waar een puber mee worstelt: vriendjes, vrienden en familie. ‘Ik huilde om de zwaartekracht. Daardoor was ik van de trap gevallen, en had ik er een betekenis achter gezocht, maar misschien is het gewoon de richting die de dingen uitgaan.’ En dat gebeurt het boek door in rap tempo, wat het verhaal niet steeds ten goede komt. Vergeten waarom ik van je hou is misschien niet bijzonder origineel, maar wel zeer vermakelijk.
Gabrielle Zevin, Vergeten waarom ik van je hou, Uitgeverij Pimento, ISBN 978 90 499 2519 2 (€ 9,95 t/m januari 2012, daarna € 15,95)
