Jonas maakt magische gebeurtenissen mee in een huis dat alleen te zien is voor ‘wie oog heeft voor het onmogelijke’. De negen kamers laat je niet los, ook al is het niet duidelijk wat Peter-Paul Rauwerda wil zeggen met die verschillende kamers.
Wanneer zijn ouders en zusje twee weken op vakantie zijn, vindt de zeventienjarige Jonas een groot boek op de eettafel. ‘Maak dit boek open en je leven zal voorgoed veranderen’, zegt het briefje dat erbij ligt. In het boek leest hij over een huis met negen kamers. De negende kamer ‘is nog onbekend. Die zal bepalen wie je bent.’ Diezelfde dag ontdekt Jonas in zijn straat een ‘groot, bijna kasteelachtig huis’. Precies zo’n huis als in het grote boek beschreven wordt. Wanneer Jonas zijn nieuwsgierigheid niet meer kan bedwingen en naar het huis gaat, ziet hij daar een bloedmooi meisje voor het raam staan. Zijn leven verandert voorgoed.
Het huis en het meisje Anna hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op Jonas. Hij moet de verschillende kamers door om bij Anna te komen, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Zo wordt hij bijna gescalpeerd door een gekke tweeling, komt hij in een arena waar wilde dieren hem dreigen te verscheuren en verdrinkt hij bijna wanneer de vloed opzet in de badkamer.
De op de flaptekst geprezen ‘bloemrijke stijl die doet denken aan de boeken van Zafón en Márquez’ valt tegen. De stijl van Peter-Paul Rauwerda is eerder zakelijk door de korte zinnen, zonder veel bijvoegelijke naamwoorden of metaforen. De vreemde gebeurtenissen die Jonas meemaakt en de ongewone figuren die hij tijdens zijn reis door de verschillende kamers ontmoet, roepen echter weinig emoties op. Misschien komt dat doordat de auteur meer vertelt dan showt. Zoals bij Jonas’ poging de tuin te ontvluchten. ‘Het hek wordt hoger, de spijlen spitser. De marmeren beelden beginnen vanaf hun sokkel om zich heen te slaan. Jonas rent, schreeuwend van angst, in de richting van de poort.’
Toch bleef ik lezen om de geheimen te ontrafelen. Want waarom heeft Jonas van die ondraaglijke hoofdpijnen? Als hij meerdere keren droomt dat hij in het ziekenhuis ligt, is dat dan de werkelijkheid? Hebben de avonturen in de verschillende kamers een diepere betekenis? En is het verhaal bedoeld als een coming-of-age? Na de laatste bladzijde ken ik de antwoorden niet. Daarmee is het debuut van Peter-Paul Rauwerda een onderhoudend boek dat net zo mysterieus blijft als de negen kamers zelf.
Boekgegevens
Peter-Paul Rauwerda, De negen kamers, Uitgeverij Lemniscaat, 200 pagina’s, ISBN 978 90 477 0839 1 (€ 18,95)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie november 2016
