In Dwaalspoor van Pjotr Vreeswijk keert Alex De Klerck, de hoofdpersoon uit zijn debuut Masterplan, terug. Nu is hij een ex-agent van een geheime Europese antiterreureenheid, die ongewild een terroristische aanslag probeert te voorkomen. De Boekenkrant ontmoet de politieagent annex auteur om te praten over zijn tweede boek.
Door Oglaya Doua
Hoe ben je op het idee voor Dwaalspoor gekomen?
‘Ik zat na het redactieproces van Masterplan in een flow, dus ik ben eigenlijk meteen verder gegaan met schrijven. Voor mij begint het vaak met beelden in mijn hoofd en voor dit boek waren dat desolate vlaktes in Siberië en treinen. Het gaat mij dus om de sfeer en een bepaalde situatie die interessant is om over te schrijven. Daarna kan het alle kanten op en word ik zelf vaak ook verrast door waar het verhaal naartoe gaat.’
Het verhaal speelt zich af op verschillende plekken in de wereld. Heb je hiervoor veel onderzoek gedaan?
‘Ik heb veel reisverslagen gelezen en video’s op YouTube bekeken, maar met beschrijvingen van specifieke plekken blijf ik wel op de oppervlakte. Ik ga niet alles in detail beschrijven, dat vind ik voor mijn boek niet belangrijk. Wanneer ik over Den Haag schrijf, moet alles wel kloppen: elke steen en elke hoek van de straat, maar bij een achtervolgingsscène op een markt in Iran hoeft dat niet. Het is belangrijk om te weten hoe bepaalde plekken er ongeveer uitzien, maar ik laat vooral mijn fantasie de vrije loop.’
Hoofdpersoon Alex wordt geconfronteerd met zijn verleden en met name schuldgevoelens over een eerdere, mislukte missie in Khartoem. Hoe was het om weer in zijn hoofd te kruipen?
‘Het verleden speelt altijd een rol in het leven van mensen, dus ik wist dat ik hiermee iets moest doen. Die deels mislukte actie was best heftig en Alex is daardoor een beetje beschadigd. Ik heb geprobeerd om zijn situatie op mijzelf te projecteren. We hebben allemaal wel een kennis of een vriend die we lang niet hebben gesproken, waarbij het alleen maar moeilijker wordt om contact op te nemen naarmate de tijd verstrijkt. Alex zit in diezelfde positie aan het begin van het boek en roept daarom noodgedwongen de hulp in van zijn collega Suzanne.’
Ik was vooral fan van Lynn Diaz, een pittige tante die haar mannetje staat. Waar haalde je de inspiratie voor haar personage vandaan?
‘Dit zeg ik niet om te slijmen, maar ik denk dat vrouwen een belangrijke rol spelen in mijn verhalen. Lynn is geen belangrijk personage in Dwaalspoor, maar ik heb nog heel veel ideeën. Ze wil mij maar niet loslaten, dus ik denk dat mijn volgende boek over haar gaat.’
Tijdens het lezen, moest ik aan verschillende actiefilms denken. Zou je er wat voor voelen voor een boekverfilming?
‘Nee, natuurlijk niet!’ [Pjotr lacht, het was een grapje.] ‘Ja, dat zou mooi zijn. Ik denk dat iedere auteur daarvan droomt.’
In een eerder interview gaf je aan dat je met Dwaalspoor een beter boek wilde afleveren dan je debuut Masterplan. Waarin heb je vooral vooruitgang geboekt?
‘Vooral in mijn ontwikkeling als schrijver. Ik denk niet dat dit per se een beter boek is geworden, maar wel beter geschreven. Het leest fijner, ik heb meer prietpraat achterwege gelaten en het heeft een beter plot. Dwaalspoor voelde een beetje als een experiment: ik heb een boek geschreven, maar kan ik het ook nog een keer? Sommige mensen vroegen zich na Masterplan af of het een toevalstreffer was. Het schrijven van dit tweede boek was daarom retespannend en zenuwslopend.’
Hoe bevalt het schrijverschap je?
‘Ik geniet ervan. Het is ontzettend leuk om reacties te ontvangen van lezers. De grote hoeveelheid fanmail die ik heb gekregen heeft mij geraakt. Dat is echt te gek. Aan de andere kant verandert er natuurlijk niets aan mij als persoon. Voor mijn vrienden en familie ben ik nog steeds dezelfde Pjotr.’
Wat kunnen we van je verwachten in de toekomst?
‘Mijn volgende boek gaat waarschijnlijk over Lynn Diaz, maar dat is nog een pril idee. En Alex… Ik heb geen idee wat zijn rol gaat worden, maar hij moet terugkomen.’
Boekgegevens
Pjotr Vreeswijk, Dwaalspoor, Uitgeverij LetterRijn, 264 pagina’s (€ 17,50)
Dit interview verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2017.
