Onzichtbaar is een origineel verhaal over Hendrik en Diane. De eerste is een oudere journalist die zijn werk mist en teveel drinkt; zij een stil meisje dat een moeizame relatie met haar ouders heeft. Ondanks deze verschillen ontstaat er tussen hen een speciale band.
Hendrik is na het verdwijnen van zijn vrouw Magda de draad kwijtgeraakt
en grijpt naar de fles om het gemis niet te voelen. Tijdens een bezoek aan de
supermarkt valt Hendrik en komt hij zo ongelukkig terecht dat hij wordt
afgevoerd naar het ziekenhuis. Er zijn geen botbreuken, maar zijn kneuzingen
zijn zo ernstig dat het medisch personeel voorstelt om te revalideren in een verpleeghuis.
Hendrik voelt hier echter niets voor. In het ziekenhuis komt hij zijn
buurmeisje Diane en haar moeder tegen. Diane biedt aan hem te helpen met
boodschappen en andere kleine huishoudelijke taken, terwijl een particuliere
hulp bij Hendrik in huis komt wonen.
Diane heeft geen goede band met haar strenggelovige moeder en meegaande vader.
Ze is een stil en introvert meisje dat alleen haar hond Sebastiaan heeft. Er is
veel gedoe, onrust en ruzie in het gezin, bijvoorbeeld over het feit dat haar
ouders allebei heel zwaar zijn en vinden dat Diane te mager is.
Wat deze roman bijzonder maakt, is dat de twee totaal verschillende hoofdpersonages elkaar vinden in hun onzichtbaarheid. Zij worden niet gezien door hun omgeving, maar wel door elkaar. Hun samenzijn kan daardoor uitgroeien tot een respectvolle, unieke vriendschap.
Het boek wordt afwisselend geschreven vanuit het perspectief van Diane en Hendrik, wat het verhaal levendig en compleet maakt. Zeker omdat het taalgebruik van beide personages heel verschillend is. De taal is op veel plaatsen zelfs poëtisch te noemen met veel bijvoeglijke naamwoorden. Af en toe remt dit de voortgang, omdat het verhaal op zichzelf al mooi genoeg is.
Dat geldt ook voor de beeldspraak. De schrijfster maakt veel gebruik van vergelijkingen, soms ten overvloede. ‘De lichtgroene mouwloze jurk drijft als een dunne laag kroos op haar vochtige lijf, de bleke armen zijn nog nooit door een zonnestraal gekust en liggen als niet afgebakken, kleffe stokbroden in haar schoot.’ De stukken waarin Van Walsum over de rol van Diane in het gezin schrijft, zijn pakkend geschreven. Haar gelovige, egoïstische moeder laat geen moment onbenut om haar vader het gevoel te geven dat hij het niet goed doet. Diane kan zich niet voorstellen dat haar vader naar de hel zal gaan, alleen omdat hij niet in God gelooft. Dit zijn sterke, waardevolle passages in een bijzonder verhaal over eenzame mensen die elkaar vinden. Onzichtbaar moet dan ook zeker niet verborgen blijven in de boekenkast.
Boekgegevens
Edith van Walsum, Onzichtbaar, Uitgeverij LetterRijn, 162 pagina’s (€ 17,50)
