Als je je huis niet meer in kan en je een grote som geld moet betalen om je spullen terug te krijgen, zit er maar één ding op: vrijwillig meegaan op avontuur om het grootste oog van de wereld te vinden. Dat is tenminste wat de hoofdpersoon doet in Kleine Broer op de grote vaart.
Kleine Broer werkt bij een kapper, maar hij is niet heel goed in zijn werk. Als hij het kapsel van een klant verpest, wordt hij ontslagen. Bij thuiskomst vindt hij ook nog eens een briefje op de deur met de mededeling dat het gebouw wordt gesloopt. Zijn spullen kan hij tegen een bedrag van 10.000 euro terugkrijgen. In de kroeg hoort Kleine Broer een kapitein zeggen dat hij in zijn zoektocht naar het grootste oog van de wereld wel wat hulp kan gebruiken. In ruil voor een grote beloning besluit Kleine Broer dat hij niets te verliezen heeft en gaat met hem mee.
Kleine Broer op de grote vaart begint herkenbaar. Iedereen heeft van die dagen dat alles mis lijkt te gaan en het leven als een grote mislukking voelt. En dan doet zich een kans voor die je niet aan je voorbij kunt laten gaan. Vanaf dit punt begint er een groot avontuur voor Kleine Broer. Hij komt op zee de meest ongebruikelijke wezens tegen, zoals een vleesetend monster op een onbewoond eiland en een eenogige walvis die alleen maar rondjes kan zwemmen, en vindt er zelfs de liefde.
Met surrealistische tekeningen en weinig woorden weet de succesvolle Noorse illustrator Torseter de hoofdpersoon uit zijn voorgaande boeken Het gat en Kleine Broer, maar ook de andere personages, tot leven te wekken. Je wilt de bladzijdes om blijven slaan om te weten hoe het met ze verder gaat. Dat is knap, want een zeemansavontuur is vaak gedaan in de literatuur. Door onverwachte wendingen en sprekende personages blijft dit boek boeien. De kapitein die er vandoor gaat als het stormt omdat hij een ‘belangrijke vergadering’ heeft, is goud.
Humor heeft het prentenboek ook. Als Kleine Broer en de kapitein zich al een tijdje op de boot begeven, geeft de kapitein aan dat er iets begint te borrelen in zijn buik. Hij vermoedt dat het scheurbuik is. Kleine Broer denkt daarentegen dat het honger is. Uiteindelijk concludeert de kapitein dat het waarschijnlijk ingebeelde scheurbuik is, ‘minstens net zo erg’.
Kleine Broer op de grote vaart is een heerlijk origineel boek, fantastisch geïllustreerd en een mooi avontuur voor zowel kinderen als volwassenen. Zelfs ik moet toegeven dat ik het vleesetend monster best eng vond.
Boekgegevens
ØYvind Torseter, Kleine broer op de grote vaar, vertaling: Laila Buskop en Janna Kolff, Uitgeverij De harmonie, 152 pagina’s, (€ 24,90)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie september 2019.
