Dit is het lot van duizenden Italiaanse soldaten die op missie naar Afghanistan worden gestuurd. Net voor vertrek nemen de mannen afscheid van hun moeders, vriendinnen, echtgenotes en dochters.
Adjudant René laat een zwangere minnares achter. Korporaal Ietri laat zijn bemoeizuchtige moeder in tranen achter wanneer hij vastberaden zegt dat hij volwassen gaat worden en de oorlog ingaat. En de stoere en aantrekkelijke soldaat Cederna durft bijna niet toe te geven dat hij zijn vriendinnetje Agnese ontzettend gaat missen aanhet front. Allemaal verschillende karakters en in hetzelfde regiment. In dit tweede meesterwerk van Paolo Giordano wordt duidelijk wat de oorlog doet met deze jonge mannen die maandenlang weg zijn van huis. Ze moeten maandenlang zonder familie, vrouwen en kinderen zien te overleven. Met een vijand die constant in de nek staat te hijgen.
[dropcap]Op de basis in Gulistan slaat al snel de verveling toe. Het is er akelig rustig, maar ze mogen het terrein niet zomaar af in verband met de veiligheid. Ze krijgen de bevoorrading door de lucht toegezonden op een nogal onregelmatige wijze en onaangekondigd. Het zijn barre omstandigheden voor de mannen. Ze zijn gestationeerd op een uitgestorven plek waar het doorgaans erg warm is en eten, drinken en hygiënische sanitaire voorzieningen niet voldoende aanwezig zijn. Wanneer het op een dag misgaat tijdens de dropping van de bevoorrading, lijkt het limiet aan ellende bereikt. De pakketten met eten en drinken vallen kapot op de grond. Er blijft weinig over van de vleesvoorraad, terwijl de grote en sterke mannen dit juist nodig hebben. Een klein groepje uitverkoren soldaten krijgen de opdracht om een koe te halen op de markt. Maar het vlees blijkt later niet goed te zijn gevallen bij het hele regiment, met als resultaat een voedselvergiftiging. De toestand in het kamp is zorgwekkend en miserabel. Alle mannen vragen zich af waarom ze van huis zijn weggegaan. De jongens voelen zich eenzaam en onzeker.[/dropcap]
[dropcap]Giordano weet deze gevoelens heel te goed te verwoorden, vanaf het eerste moment ligt je sympathie bij de jonge soldaten. Italië lijkt ontzettend ver weg. Sommige mannen fantaseren over wat ze zouden doen als ze een week naar huis mochten. De anonimiteit van het regime maakt plaats voor emoties en verlangen van individuen.[/dropcap]
[dropcap]Het verhaal vindt zijn keerpunt in een spannende operatie die de jongens samen moeten uitvoeren. Voor deze opdracht moeten ze voor een aantal dagen de basis verlaten die hen zo vertrouwd aan begon te voelen. De hele groep komt onder vuur te staan. Er wordt een enorm beroep gedaan op de militaire talenten van de soldaten. Fysiek en mentaal vraagt dit het uiterste van ze. Voor gevoelens lijkt geen plek meer te zijn. Toch weet Giordano de emoties weer te geven van de mannen tijdens deze spannende en slopende operatie.[/dropcap]
Het menselijk lichaam is een aangrijpend verhaal over de hardheid van de militaire wereld, maar vooral een verhaal over soldaten die van buiten zo stoer lijken terwijl ze van binnen onzeker, bang en eenzaam zijn. Op het eerste gezicht lijken alle kampen en soldaten hetzelfde, maar naar mate de roman vordert krijgt iedereen een eigen gezicht.
Boekgegevens
Paolo Giordano, Het menselijk lichaam, Uitgeverij De Bezige Bij, ISBN 978 90 234 7767 9 (€19,90)
Dit artikel is eerder verschenen in de Boekenkrant editie van april 2013.
