De eenhoorn Juniper houdt van zingen. Helaas vinden de andere dieren van het Doolwoud zijn zangkunsten bijzonder ondermaats. Wanneer Juniper een optreden geeft en al het publiek wegloopt, is de maat vol. Hij gaat op zoek naar wezens die zijn gezang wel appreciëren. Wanneer hij in onze mensenwereld terechtkomt, lijkt alles beter. Maar is dat wel echt zo?
Door Ellen Rooms
In Juniper, de zingende eenhoorn weeft Henry Lloyd (een pseudoniem van Daan Remmerts de Vries) een sprookjesachtig verhaal dat zich ook deels in onze eigen wereld afspeelt. Een verhaal over dromen najagen en het gevoel hebben dat je niet gesteund wordt, maar ook een verhaal over accepteren dat niet iedereen jou of dezelfde dingen leuk vindt en dat je hen daar ook niet toe kan verplichten. Wat telt is dat jij gelukkig bent en dat geluk komt niet altijd voort uit de dingen die je zou denken.
Maar terug naar onze Juniper. Hij geeft een groots optreden in het Doolwoud voor alle wezens die hij kent. Er zijn wolven en beren en ook Mono, een kabouter met twee hoofden. Het optreden loopt niet zoals Juniper het had voorzien. Hij verwachtte applaus en gejuich, maar krijgt enkel een leeg veld nadat al zijn vrienden ervandoor zijn gegaan. Verdrietig duikt hij het geheimzinnige doolhof in, in de hoop dat het hem naar een betere wereld zal leiden. Een wereld waar zijn zangkunsten wel met applaus worden onthaald. ‘Ik moet hier weg. Naar een land waar ze mij waarderen. En dan, later, zal ik terugkeren, bekend en ook beroemd! En dan zal iedereen zeggen: “Lieve Juniper, we hadden het mis! We begrepen jou niet! Maar dat was onze schuld. Niet de jouwe!” Ja, zo zal het gaan…’
Juniper komt in Duitsland terecht, in een wei vol koeien die niets snappen van zijn praatjes. Maar wanneer de mensen een echte, sprekende eenhoorn zomaar in een wei zien staan, betekent dit het begin van een groots avontuur. Zijn ontdekking leidt eerst tot een gevangenis in de vorm van een dierentuin, maar dan wordt hij een tweede keer ontdekt, deze keer muzikaal.
Al Junipers dromen lijken nu uit te komen. De wereldberoemde zangeres Gaia Wing wil graag een nummer met hem opnemen, het publiek houdt van hem en zijn gezang en draagt hem op handen. Opeens is Juniper zelf ook beroemd, maar is alles nu echt zoveel beter? Hij mag het landgoed van Gaia niet verlaten, moet steeds maar weer opletten wanneer hij tegen andere mensen praat, want hij mag niet zomaar zeggen wat hij wil. En Gaia? Die is zeker niet altijd even lief.
Was dit nu echt wat hij wilde? Of was het toch beter in het Doolwoud? Wat mist hij zijn vrienden.
Henry Lloyd slaagt erin de sprookjeselementen met onze wereld te verweven. We zien ook hoe Juniper evolueert als personage en zich langzaam vragen begint te stellen over zijn ‘perfecte’ leven. Ook de showbizzwereld wordt mooi vormgegeven, doordat zowel de positieve als negatieve kantjes aan bod komen. Hoewel het verhaal wat spannender had gekund, is Juniper, de zingende eenhoorn een fijn kinderboek vol humor, over de zoektocht naar wat je nu echt gelukkig maakt.
Henry Lloyd, Juniper, de zingende eenhoorn, illustraties: Mark Janssen, Uitgeverij Querido, 304 pagina’s (€ 18,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie maart 2023.
Benieuwd geworden? Bestel dit boek bij uw lokale Boekenkrant-boekhandel. Kijk hier voor een overzicht.
