Alle slechte meisjes is de tweede thriller van Chris Whitaker en tevens zijn debuut in Nederland. De ondertitel, ‘Blijf weg uit de bossen. Want daar is de vogel’, belooft een angstaanjagend verhaal.
Door Jacqueline Coppens
In de strenge geloofsgemeenschap Grace wonen de tweelingzussen Summer en Raine. Summer is een braaf en alom geliefd meisje en Raine is de vrijgevochten rouwdouw van de twee. Ze zijn zot op elkaar en voelen elkaar enorm goed aan. Op een dag is Summer verdwenen met achterlating van een briefje. In een naburig dorp zijn al meerdere meisjes vermist en al gauw wordt er een link gelegd tussen de verdwijningen.
Sheriff Black heeft zo zijn eigen problemen en heeft moeite deze zaken adequaat op te pakken. Als er een verdachte is, maar geen afdoende bewijs om hem op te pakken, verliest de vader van de tweeling zijn geduld en posteert hij zich met een stel woeste dorpelingen voor het politiebureau. Zij vinden dat er iemand voor de verdwijningen moet boeten. Tegenover dit gezelschap staat een groep geloofsfanatici die ervan overtuigd is dat de zwarte onweerswolk, die onheilspellend boven Grace hangt, een teken van de duivel is. Raine gelooft niet dat haar zusje uit vrije wil is vertrokken en gaat samen met twee dorpsjongens op onderzoek uit. Tijdens hun zoektocht ontdekken ze bepaalde overeenkomsten tussen de verdwenen meisjes. Was Summer wel zo voorbeeldig?
Het verhaal begint met een wervelwind aan personages en gebeurtenissen: aanvankelijk is er geen touw aan vast te knopen. Wanneer er dan eindelijk meer duidelijkheid ontstaat, barst de hel compleet los. Moord en doodslag, Sodom en Gomorra, het lijkt één grote losgeslagen bende in Grace. Het verhaal staat bol van de symboliek en metaforen, waaronder veel Bijbelse verwijzingen: Summer, Raine, Black, Noah, Red River, Hells Gate, Grace en de zwarte wolk. In een sfeer van streng gelovigen, waaronder hypocrisie heerst, versus de goddelozen kronkelt een wiebelend rood draadje dat moet leiden naar de ontmaskering van ‘de vogel’, het angstaanjagende symbool voor de kidnapper van de meisjes. Pas op driekwart van het boek trekt de auteur het verhaal strak in een race naar de ontknoping. Onverwachts maar niet erg geloofwaardig tovert de auteur een dader uit de dreigende wolkbreuk.
Toch is Alle slechte meisjes geen onaardig boek.Whitaker heeft een veelgebruikt thema als vermissing zeer origineel verpakt en de beeldende beschrijvingen van Grace en de hoofdpersonages maken wel iets goed. De geschetste controverse tussen goed en kwaad en het eeuwige vraagstuk of grensoverschrijding altijd slecht is, zou misschien beter gepast hebben in een ander genre.
Drie boekies
Boekgegevens
Chris Whitaker, Alle slechte meisjes, vertaling: Ineke de Groot, Uitgeverij A.W. Bruna, ISBN 9789400510265, 400 pagina’s (€ 19,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie 3 december 2018.
