De koorddanser Philippe Petit pleegt met zijn stunt de artistieke misdaad van de eeuw, niet-wetend dat decennia later de torens doelwit zouden zijn van de aanslag van de eeuw. Ver daar beneden, in de maalstroom van de stad, veranderen de voorheen alledaagse levens van een groep heel verschillende mensen voorgoed.
In Laat de aarde draaien komen grote literaire thema’s als liefde, verlies, plicht en zingeving samen in een bruisend verhaal.
‘Het levert een schitterend verhaal op, technisch knap en prachtig van taal, een eerbetoon aan een veranderde stad – al was het maar omdat die torens weg zijn. Even adembenemend als het moet zijn geweest om koorddanser Petit te zien.’ – Elsevier, 30 januari jl.
