Je moet er misschien wat t-shirts en shorts voor thuislaten: Het slechte pad, de nieuwe thriller van Robert Galbraith (pseudoniem van J.K. Rowling) telt maar liefst 568 pagina’s. Maar het is absoluut vakantiekoffermateriaal, gegarandeerd uren (ont)spannend leesplezier.
‘Hij was er niet in geslaagd al haar bloed van zich af te schrobben. Een donkere streep, gebogen als een teksthaakje, liep onder de nagel van zijn linkermiddelvinger door. Het was een aandenken aan de geneugten van de vorige dag.’ Het slechte pad werpt je vanaf de eerste bladzijde in de gedachtenwereld van de seriemoordenaar om wie het draait in het derde deel van de Cormoran Strike-serie. De thriller bevat de befaamde ingrediënten uit dit genre: een op een aantrekkelijke manier horkerige detective, een mooie en slimme assistente, een falende politiemacht en uiteraard een schurk.
Wie de vorige twee delen uit de serie niet las, hoeft niets te missen. Dankzij de levendige beschrijvingen van Galbraith leer je de karakters van de belangrijkste personen snel kennen: privédetective Cormoran Strike, een oorlogsveteraan die zijn onderbeen verloor bij een bomaanslag in Afghanistan, en zijn assisente Robin Ellacot die op het punt staat te trouwen met haar jeugdliefde. Naast het speurwerk loopt een verhaallijn over de second thoughts die Robin heeft over haar aanstaande huwelijk en de gevoelens die zij en Cormoran voor elkaar lijken te hebben. Ook kom je meer te weten over hoe Strike is opgegroeid. Dat geeft lucht aan de meeslepende spanning.
Want wie is toch degene die een pakket naar Strikes kantoor stuurde, gericht aan Robin, met daarin een afgehakt vrouwenbeen? Omdat het lugubere pakje is voorzien van een zin uit een song van hardrockband Blue Öyster Cult heeft Strike meteen drie mogelijke daders uit zijn verleden op het oog. Toch blijft het tot het einde van het boek opletten om de dader te ontmaskeren. Dat Galbraith veel namen en details gebruikt, heeft daar ongetwijfeld mee te maken. Door af en toe in het hoofd van de gefrustreerde vrouwenhatende moordenaar te kruipen maakt de schrijver de beklemming nog sterker. Zeker wanneer hij gedetailleerd vertelt over wat hij zijn slachtoffers aandoet. ‘Hij was een uur in de bosjes gebleven voordat hij het lichaam achterliet. Eerst rukte hij haar oorbellen uit en vervolgens leefde hij zich uit met het mes om diverse stukken van haar af te snijden.’ Dan ben je blij als je even van je boek kunt opkijken om de geruststellend deinende zee te zien vanaf je ligbed.
Boekgegevens
Robert Galbraith, Het slechte pad, vertaling: Sabine Mutsaers, Uitgeverij Boekerij, 568 pagina’s, ISBN 978 90 225 7597 0 (€ 15,00)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juni 2016
