Mindfulness is hip, en dus besloten wij van de Boekenkrant ons ook maar eens te wagen aan een evaluatie van dit fenomeen. Gewapend met de Mindfulness Box van personal coach Eva Brobbel ging redacteur Nina Visser aan de slag.
Mijn eerste gedachten als ik denk aan mindfulness? ‘Modewoord’ en ‘overdreven gedoe’ zijn twee termen die direct bij me opkomen. Je zou me dus gerust een scepticus kunnen noemen. Toch is mindfulness wel een onderwerp waar ik vaak met vriendinnen over praat: zo volgde een van hen onlangs nog een meditatiecursus, terwijl een ander een tijdje bij een haptonoom liep (‘haptonomie’ betekent letterlijk ‘de leer van het menselijk gevoel en gevoelsleven’). Dat zij de behoefte hebben om zich soms even te onttrekken aan de vluchtige, stressvolle maatschappij is iets wat ik begrijp en waar ik zelf ook wel eens naar verlang.
Bij het openen van de Mindfulness Box schakel ik dan ook niet meteen over op mijn sceptische modus, maar denk ik vooral: dit is zo herkenbaar! In het mindfulnessboekje beschrijft Eva Brobbel hoe je het gevoel kunt hebben dat je achter de feiten aanloopt doordat je je leven volplant met afspraken en to-do-lijstjes, terwijl je tientallen onbeantwoorde WhatsApp-berichten hebt openstaan en ondertussen ook nog moet bedenken wat je vanavond gaat eten. De oplossing voor dit stressvolle bestaan? Juist, mindfulness! Brobbel legt in eenvoudige bewoordingen uit waar deze term nu eigenlijk voor staat. ‘Mindfulness is een vaardigheid die ervoor zorgt dat je uit je eigen gedachtestroom stapt en bewust aanwezig bent in het moment.’ Oftewel: wees in het hier en nu en geniet.
Als ik doorblader naar een lijstje met praktische tips om die staat van mindfulness te bereiken, zie ik dat ik een aantal van de genoemde tips zelf al toepas. Zo probeer ik me regelmatig te focussen op mijn zintuigen en let ik op rust in mijn ademhaling (‘She doesn’t breathe’, zei mijn duikleraar ooit toen mijn zuurstoftank maar niet leeg raakte.).
Het boekje bevat echter ook tips waar ik nog mee aan de slag moet: ‘Doe een alledaagse activiteit met aandacht’, ‘Doe één ding tegelijk’. Ook Brobbels advies voor omgaan met overtollige gedachten spreekt me aan: je hebt gedachten, maar je bent ze niet, dus je hoeft je denkmodus alleen ‘aan’ te zetten wanneer dat nodig is. En ook al is ‘zelfcompassie’ een woord waar ik een beetje om moet gniffelen, het klopt wel dat ik strenger ben voor mezelf dan voor mensen in mijn omgeving. Als een vriendin vertelt dat ze haar nieuwe baan voor de klas doodeng vindt, dan zeg ik haar dat die zenuwen heel erg menselijk zijn, maar zelf zou ik waarschijnlijk vinden dat ik niet zo moet zeuren.
Om dit soort gedachten aan te pakken heeft Brobbel in het boekje meerdere invullijstjes opgenomen: een opruimlijstje, een mindmap om in kaart te brengen wat voor jou belangrijk is in het leven, en lijstjes om plannen te maken en jezelf doelen te stellen. Precies op dit punt voel ik een soort weerzin in me opkomen. Plannen waarin ik beschrijf wanneer ik deze week ga sporten en wat mijn doel is voor de komende zeven dagen vind ik verdacht veel lijken op de to-do-lijstjes die het ik-leef-in-het-momentgevoel in de weg staan. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? De lijstjes bezorgen me het gevoel dat ik eenhele hoop moet, terwijl mindfulness volgens ditzelfde boekje nu juist draait om willen, loslaten en zelfacceptatie.
Ik besluit dan ook om de lijstjes met doelen en verbeterpunten te laten voor wat ze zijn, en me vooral te richten op de handige tips (‘plan een lege dag in je agenda’), de opdrachten (‘observeer je oordelen’, ‘neem pauze’, ‘zet je zintuigen op scherp’) en de oefenkaarten met adem- en meditatieoefeningen. Dat dit de juiste beslissing is, wordt bevestigd als ik de quote op de laatste bladzijde van het mindfulnessboekje zie: ‘Het is goed zoals het is’.
Boekgegevens
Eva Brobbel, Mindfulness Box, Uitgeverij Rubinstein, ISBN 978 90 476 2024 2 (€ 16,95)
