Langs de rand van de afgrond

Er is weer een nieuw James Bondboek verschenen, dit keer geschreven door William Boyd. Voor de fans is de oude vertrouwde superspion weer helemaal in zijn element. Alle essentiële zaken zijn aanwezig: droge martini’s, mooie vrouwen, actie, avontuur, snelle auto’s en een grote, machtige schurk.

Door Sharon Hagenbeek

Velen zullen na het lezen of zien van de James Bondserie zich ontnuchterend afvragen of James Bond het spannende, snelle, jonge en eeuwige leven heeft, aangezien hij avontuur na avontuur maar niet ouder werd. Boyd heeft die vraag als kritiekpunt genomen en zodoende Bond beschreven als een vijfenveertigjarige rot in het vak die misschien zelfs al over zijn top heen is.

Zo is er naast zijn karakteristieke drankjes veel meer drank aanwezig – de nieuwe James Bond is langzaam maar zeker aan het afglijden tot een trieste alcoholist. De oude spion kon veel drinken, omdat hij het aankon, niet omdat hij er niets meer om gaf. De nieuwe is door overmatig drankgebruik zelfs vergeten dat een mooie dame met hem probeert te flirten. Sterker nog, hij moet te lang nadenken voordat hij de volgende dag uiteindelijk werk maakt van haar hints. Ook gaat hij op eigen houtje te werk – los van MI6 – solo dus.

[quote]De nieuwe James Bond is langzaam maar zeker aan het afglijden tot een trieste alcoholist.[/quote]

Dat komt misschien over als gepassioneerd, maar in feite doet het afbreuk aan de oude, vertrouwde James Bond die juist de steun van her Majesty’s service genoot, hoe ‘bond’ hij het ook maakte. Dat was juist een gedeelte van zijn heldenstatus – hij leidde een flamboyant bestaan voor het beroep van spion. Zijn werkgever gaf in het verleden nog wel eens een ondeugende glimlach als hij er weer eens, aan het eind van een avontuur, tussenuit knijpt met een onschuldige dame die hij heeft gered. Sinds jaar en dag verschijnen James Bondverhalen en allemaal beschreven ze een glorieuze held. Elke man wil James Bond zijn – althans, dat was vroeger het geval. Hij deed wat elke man zou willen doen, en hij deed het met stijl. De nieuwe James Bond komtdecadent, verwend en te gekweld over om van te kunnen genieten. Hij is triester, paranoïde (hij denkt bij een vrouw niet aan seks maar aan een mogelijke val), wanhopiger (blijkens zijn solistische avontuur) en minder charmant. Maar misschien valt over de vraag wie James Bond nu daadwerkelijk is, nog te twisten.

Doorgewinterde fans van de serie moeten en zullen dit boek in ieder geval lezen, omdat het nu eenmaal tot de officiële James Bondcollectie behoort. Paradoxaal genoeg kunnen ze toch beter dit boek ontwijken. Hun held gaat immers verloren. Het boek bewijst dat het heel lastig kan zijn om James Bond nog lang levend te houden als we ook blijven eisen dat hij een realistisch personage moet zijn – echte mensen moeten nu eenmaal ouder worden en krijgen zo op z’n tijd persoonlijke problemen.

Solo

Boekgegevens

William Boyd, Solo, Een James Bond Roman, Uitgeverij Atlas Contact, ISBN 978 90 254 4143 2 (€ 19,95)

Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie oktober 2013.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven