‘Personages in mijn boek die een criminele daad hebben verricht, zijn geen criminelen, zelfs geen slechte mensen. Ik vraag mij af of ‘goed’ en ‘slecht’ wel zulke duidelijke begrippen zijn. Iemand die volgens een ander slecht doet, kan het zelf als iets goeds zien. Ieder mens heeft zijn eigen morele kompas. Vaak doen ‘goede’ mensen om uiteenlopende redenen toch iets slechts. Zijn ze dan meteen slecht? Bovendien, een ‘slecht’ persoon met de juiste contacten komt weg met zijn daden. Niemand die weet of iemand daadwerkelijk slecht is.
Iemands ware aard is complex en leer je vaak niet goed kennen. Dat wil ik tot uitdrukking brengen in mijn boek. Nic Costa is levensecht, heel anders dan in de meeste thrillers. De lezers kunnen zich met hem identificeren, op hem vertrouwen. Dat zegt veel over de manier waarop mensen met elkaar leven. Het vertrouwen in overheid of religie neemt sterk af. Mensen vertrouwen op elkaar. Dat is één van de redenen dat mijn boeken zich in Rome afspelen: Italië is het land bij uitstek waar mensen geen enkel vertrouwen in de politiek meer hebben, en ook nauwelijks meer in de Rooms-katholieke kerk. Ze ontwikkelen vertrouwen in elkaar en bouwen daarmee iets nieuws op.
Rome is een fantastisch decor voor mijn verhalen. Niet alleen vanwege de samenleving, maar ook vanwege de cultuur en de geschiedenis. Iedereen kent Rome, ook mensen die er nooit zijn geweest. Ik appelleer aan dat beeld en wil de stad tot leven wekken. Dat kan niet vanaf een kaart of Google Earth, dus ben ik weken achtereen in de stad om die van binnenuit te leren kennen. Ik heb de taal geleerd en ben rond gaan lopen in buurten waar de toeristen niet komen. Daar spelen veel van mijn verhalen zich af. Alle grote en kleine menselijke conflicten weerspiegelen in Rome. Het is het ideale decor.’
David Hewson, Het zevende sacrament, Uitgeverij De Fontein, ISBN 978 90 261 2316 0 (€ 17,95)
INTERVIEW – Rome is het ideale decor
