Mama Tandoori is het verhaal van de jeugd van Ernest van der Kwast. Of, zijn moeder. En ze was al zo teleurgesteld, want haar oudste zoon is verstandelijk gehandicapt (de schuld van de hond van de buren!) en de middelste is getrouwd met een moslima. Grappig?
‘De heldere, eenvoudige taal lijkt een luchtig verhaal te vertellen, maar schijn bedriegt. Er stroomt een rivier onder de woorden. Een rivier van zowel een grappig als een ernstig verhaal.’
Mama Tandoori draait allemaal om de moeder. Om haar karakter, haar trekjes en haar gedrag. ‘Mijn moeder en ik konden als water en vuur zijn,’ vertelt Ernest. ‘Maar je blijft elkaars familie. In De helaasheid der dingen zag ik dat het kon: zo’n ingewikkelde familierelatie beschrijven. En waarom houden we van Anna Karenina? Niet omdat de Russische Oorlog zo mooi is beschreven, maar omdat we van háár, van Anna Karenina, houden. Op dezelfde gecompliceerde manier kunnen lezers van mijn moeder leren houden.’
Veena is een lieve, maar zeker geen gemakkelijke mama. Ze komt immers uit India.
‘Ik ben in Bombay geboren, in tegenstelling tot mijn broers. Ik heb geen band met India, maar ben er wel een paar keer geweest. Daar is mijn moeder als een vis in het water. Ik ontmoette twee tantes, een milde en een extreme variant van mijn moeder. De laatste gaat rustig uren wachten om te tanken, om vervolgens – zonder leesbril – aan iedere medewerker te vragen om het bonnetje te controleren, omdat ze het bedrag niet gelooft. Veel vrouwen zijn daar zo. Stel je bijvoorbeeld een extreem drukke zesbaansweg voor. Een vrouw neemt haar kinderen mee en kan met een handgebaar het hele verkeer stilleggen. Zo krachtig zijn de vrouwen!’
Ernest van der Kwast, Mama Tandoori, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, ISBN 978 90 388 9320 4 (€ 17,50)
