Aefke ten Hagen leidt geen buitengewoon rebels bestaan. Ze heeft ook geen levensbedreigende ziekte, zoals Kim Moelands die haar boek Ademloos (2008) baseerde op haar ervaring met cystic fibrosis (taaislijmziekte), waaraan haar vriend overleed. Wel heeft Aefke een bipolaire stoornis, net zoals Maria, hoofdpersoon uit In naam van mijn vader. Dit betekent: beiden zijn manisch-depressief. En dat is weliswaar niet voor een mens, maar wel voor een romanpersonage een prima uitgangspunt om van het rustieke Achterhoekse platteland naar Amsterdam te trekken.
‘Met In naam van mijn vader wilde ik niet een boek over bipolaire stoornissen schrijven, maar Maria heeft het wel meegekregen,’ vertelt Aefke ten Hagen. ‘Ze verbeeldt de manier waarop ik naar het leven kijk. Maria heeft stemmingswisselingen en krijgt geregeld teveel prikkelingen binnen. Ze heeft een negatief zelfbeeld en bij tegenslag denkt ze al snel dat alles mislukt. Ze is gebaat bij het rustige leven in de Achterhoek – juist het leven dat ze zat is.’
Net zoals jij genoeg had van dat bestaan?
‘Het landleven is inderdaad nog steeds niet mijn ding, al lijkt het heel romantisch, alsof boeren het leuk hebben. Het dorpse, kleinschalige bestaan, met de bijkomende sociale verplichtingen, vind ik vreselijk. Maar het platteland definieert vooral de rebelsheid van Maria.’
Een Maria die je ook deels ontleent aan het personage uit de Bijbel: Maria Magdalena. Hoezo?
‘Maria komt uit een katholiek gezin. Ze zet zich af tegen het geloof, tegen het bidden aan tafel. Ik ben ook katholiek, niet-praktiserend, maar desondanks heb ik elementen van haar levenswandel in het verhaal verwerkt. Zo zou Maria Magdalena zwanger zijn van Jezus. Zwangerschap speelt daarmee een belangrijke rol in haar bestaan, net als in dat van “mijn” Maria. Maria Magdalena zou aan haar wortels en geschiedenis willen ontkomen, en trok daartoe weg van huis, ook om het kind van Jezus te baren. “Mijn” Maria wil koste wat kost om vergelijkbare redenen weg uit de Achterhoek.’
De combinatie van die rebelsheid en haar ziekte stuurt de gebeurtenissen?
‘Haar ziekte voedt in elk geval de verkeerde afloop van een aantal gebeurtenissen en het stuurt enkele dramatische wendingen. Na haar rebelse puberteit komt Maria wat meer tot rust bij haar vriendje Erik, uit haar eigen dorp. Maar Erik stort in een gierput en overlijdt, en de Achterhoek is daarna voor Maria “besmet”, vervuild met de tragische gebeurtenis. Ze is haar vriend kwijt en ze wil koste wat kost zwanger worden. Ze vlucht, terwijl ze weet dat ze het niet aankan, naar de grote stad, Amsterdam.’
En dan verliest Maria de controle…
‘Haar leven is een chaos. Ze krijgt een teveel aan prikkels, precies wat ze niet moet hebben. Het platteland is ver weg, en al is ze daar blij om, het is het begin van een reeks tragische gebeurtenissen. Maria is stronteigenwijs. Dat drukt haar steeds verder richting afgrond. Het kan niet anders dan misgaan.’
Autobiografisch?
‘Ik heb een hekel aan eigenwijze mensen. Daarom vond ik het leuk om die eigenschap uit te proberen.’
Aefke ten Hagen, In naam van mijn vader, Uitgeverij Mistral, ISBN 978 90 499 5154 2 (€ 17,95)
