Nadat de relatie stukloopt, ontmoet Amy de stoere Leo. Hij valt als een blok voor haar, maar zij laat zich niet zo gemakkelijk vangen. Uiteindelijk gaat ze voor de bijl. Ze krijgen ze een relatie. En ze trouwen.
‘Dit is het moment voor Amy om te settelen en aan Leo heeft ze een goeie. Amy waagt eindelijk de sprong. Maar tijdens haar vrijgezellenfeest gaat het mis. Ze wordt middenin de nacht ontvoerd, de wildernis in…’
Kirsten denkt dat haar zus op de vlucht is geslagen vanwege twijfels over het huwelijk met Leo…
‘Kirsten gelooft niet dat Amy ontvoerd is. Dit is Amy, denk ze, die maakt wel vaker bokkesprongen. Ze zit waarschijnlijk thuis of in een hotel na te denken. Ze hadden net ruzie gehad toen Amy over haar twijfels vertelde. Maar Leo slaat meteen alarm en start een zoektocht. Hij heeft door dat Amy niet zomaar weg is.’
[quote]Hoe je het ook wendt of keert: wij vrouwen zijn fysiek zwakker dan mannen.Dat we fysiek niet sterker zijn, wil niet zeggen dat je machteloos bent. Amy probeert van alles, ze gaat niet bij de pakken neerzitten. Ze probeert haar ontsnappingskansen zelfs te vergroten door mee te gaan in het verhaal van Joe.[/quote]
Kirsten en Amy hebben een sterke band. Hoe uit dit zich wanneer het duidelijk wordt dat het goed mis is?
‘Ze zijn grotendeels zonder moeder opgegroeid. Kirsten is bang ook haar zus kwijt te raken. Na het overlijden van hun moeder ging Amy als au-pair in Parijs werken en rondreizen. Kirsten voelde zich in de steek gelaten. De zussen zijn kort bij elkaar als Amy naar Alaska verhuist. Daar heeft Kirsten het moeilijk mee. Nu Amy is ontvoerd, beseft Kirsten dat ze haar zus écht kwijt kan raken. Ze gaat verlangen naar het alternatief: laat Amy dan maar in Alaska wonen, als ze maar leeft.’
Ondertussen probeert Amy in de wildernis te overleven en te ontsnappen aan haar ontvoerder.
‘Eerst denkt ze dat ze pech heeft gehad. Als ze niet naar buiten was gegaan tijdens het feest, was ze niet ontvoerd. Later krijgt ze door dat haar ontvoerder Joe haar niet zomaar heeft meegenomen. En dat je middenin de stad nog bij de buren kunt aankloppen of een auto kunt aanhouden, maar in de wildernis machteloos bent. Toch zet ze alles op alles om te ontsnappen.’
Amy lijkt de strijd tegen Joe niet te kunnen winnen. Heeft dit te maken met de eeuwige strijd tussen mannen en vrouwen?
‘Hoe je het ook wendt of keert: wij vrouwen zijn fysiek zwakker dan mannen. Persoonlijk kan ik daar erg slecht tegen. Je wordt als vrouw in sommige situaties enorm met je neus op de feiten gedrukt dat je fysiek zwakker bent. In films delft de vrouw bijna altijd het onderspit in fysieke confrontaties tegen een man. Bij een achtervolging zie je ze altijd struikelen, of niet schieten als ze de kans heeft.’
Dit lijkt Amy niet te deren. Ze geeft niet zomaar op.
‘Nee, ze denkt: wie niet sterk is, moet slim zijn. Dat we fysiek niet sterker zijn, wil niet zeggen dat je machteloos bent. Amy probeert van alles, ze gaat niet bij de pakken neerzitten. Ze probeert haar ontsnappingskansen zelfs te vergroten door mee te gaan in het verhaal van Joe. De ontvoerder is sowieso ‘wacko’. Hij denkt de macht in handen te hebben. Amy realiseert zich dat ze zich wel kan blijven verzetten tegen hem, maar dat haar situatie er niet door verandert.’
Boekgegevens
Anita Terpstra, Overmand, Uitgeverij Cargo, ISBN 978 90 234 7479 5 (18,90)
Dit artikel is eerder verschenen in de Boekenkrant editie van april 2013.
