Claus was een alleskunner met een onnavolgbare verbeelding en ongebreideld zelfvertrouwen. Hij schreef zowel proza, poëzie als toneel. Verschillende literatuurprijzen staan op zijn naam, onder andere de Prijs der Nederlandse letteren (1986). Daarover zei hij: ‘Ja, dat is nogal een verrassing, maar het was natuurlijk een grotere verrassing als iemand anders hem had gekregen.’
Zijn laatste prozawerken zijn Het laatste bed en Een slaapwandeling. De novellen lieten zich lezen als lyrische preludes op zijn ziekte. De afgelopen jaren hield Claus zich vooral bezig met schilderen. Twee jaar geleden was er een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien in het Cobramuseum in Amstelveen.
‘Toen ben ik naar huis gegaan. Het huis van de liefde, Luxor, naar de armen van mijn bruid, naar mijn gisante. Ik zing stilletjes een dode sonate.
It’s now or never.
Ik heb de nacht’
Hugo Claus, Het laatste bed, De Bezige Bij, ISBN 978 90 234 3805 2 (€ 12,90)
