‘Het goede leven is verbeelding,’ zegt Delpeut, cineast en auteur van ‘Pleidooi voor het treuzelen’. ‘Sta eens stil bij de dingen die je raken. Mensen staan bijvoorbeeld gemiddeld zes seconden stil bij een schilderij in een museum – dit is onderzocht. Neem langer de tijd voor de schilderijen waar je iets bijzonders bij voelt. Wat zie je? Wat gebeurt er in dat schilderij? En wat valt je op als je langer en vaker gekeken hebt naar hetzelfde schilderij?’ Het goede leven zit voor Delpeut verscholen achter de wereld van oppervlakkigheid en haast. Hij pleit niet voor onthaasting (‘Onthaasting en treuzelen worden vaak met elkaar verward,’ zegt hij) maar voor aandacht.
Ook dichter Gerard Beentjes heeft aandacht voor de onderwerpen die hem raken. Als dorpsdichter van Eemnes, en voorheen van Laren, verbeeldt hij mensen, plekken en gebeurtenissen van die dorpen in poëzie. Oog hebben voor de dingen die mensen normaal gesproken ontgaan – ook Beentjes heeft er oog voor. Hij geeft talrijke poëzieworkshops waarin hij dit aan mensen en leerlingen. ‘Neem je hand als voorbeeld, leg ik bijvoorbeeld uit aan kinderen, en kijk er eens goed naar. Waar kun je een hand mee vergelijken? Wat zie je erin? Door intensiever, onderzoekend naar de wereld te kijken, het verhaal achter de oppervlakte te zoeken, kom je tot een interessant verhaal. En ook de dorpsgek biedt een veel dieper perspectief op als je hem goed bestudeert.’
