Helder! -

Helder is het tweede deel van het drieluik rondom J.Rom, de superheldvariant van Jerom. De goedige krachtpatser uit Suske en Wiske heeft sinds vorig jaar een eigen reeks speciaal voor de volwassen striplezer. Helder gaat verder waar deel één, Schaduw, is geëindigd. Niet alleen de verhaallijn maar ook het tekenwerk wordt verder uitgekristalliseerd. Terwijl het er in deel één nog wat onwennig uitzag, zit de jas die J.Rom heet de auteurs inmiddels als gegoten.

Waar we in deel 1 kennismaakten met J.Rom de held, krijgt in dit tweede verhaal juist het kwaad een gezicht: we leren slechterik Abaddon kennen. Al snel wordt duidelijk dat J.Rom en Abaddon een verleden delen dat te maken heeft met een gijzeling zonder goede afloop. Vijf jaar later vechten Abaddon en J.Rom een oude vete uit op de toren waar het drama plaatsvond. Wat volgt is een visueel spektakel waarbij materialen, lichtflitsen en heftige regenval voor een apotheose zorgen. Ondertussen krijgen de personages Pi en Birdsong het aan de stok met Dr. Yulls. In vergelijking met het bovenstaande gevecht gaat het er hier minder spectaculair aan toe en veroorzaakt Dr. Yulls eerder psychologische spanning met robots en een hoop manipulatie dan met vuurwapens en lichteffecten.

Indrukwekkend is de confrontatie tussen agent Bluegrass en J.Rom. Hierin ziet de lezer de zwakke kant van de superheld en doet Bluegrass een duit in het zakje als hij J.Rom vertelt dat een held niet mag mislukken – en dat terwijl de lezers van het eerste deel weten dat J.Rom zichzelf eerder ziet als een mislukkeling dan een superheld. Extra zout in de wonden, dus.

Helder leunt nog meer dan het eerste deel aan tegen de Amerikaanse actiefilms. Door de comic-achtige aanpak heeft de strip wel een eigen gezicht gekregen en is het meer iets voor de doorgewinterde stripliefhebber dan voor iemand die weleens een stripje leest.
J.Rom mist het niveau en de impact van Amoras, de andere spin-off van Suske en Wiske maar weet toch te smaken. Zowel scenarist als tekenaar verleggen hier een grens en stijgen boven zichzelf uit. Zeker Romano Molenaar laat zien wat hij in huis heeft. Er wordt dan ook flink uitgepakt met grote platen en drukke actiescènes. Spekkie naar het bekkie voor de tekenaar. Als tekenaar van de strip Storm is Molenaar heel behoudend en stelt hij zich veel meer in dienst van een bestaand concept. De held J.Rom en diens wereld komt beduidend soepeler uit zijn tekenpen. Misschien maakt dit laatste Romano ook meer een comictekenaar dan een tekenaar geworteld in de Europese stripcultuur. Wat dit keer zeker niet onvermeld mag blijven is het werk van inkleurder Joël Ségun. Zonder zijn spannend en airbrush-achtige kleurpalet was J.Rom misschien meer een aardige pulpstrip. Ségun maakt niet alleen van J.Rom een ware held, maar laat ook het tekenwerk van Romano echt letterlijk van de pagina’s afspatten.