The soft atlas of Amsterdam is niet zozeer een optekening van de stad zelf, als wel van zijn bewoners en bezoekers. Jan Rothuizen bezocht uiteenlopende plekken in Amsterdam en tekende ze zoals hij ze op dat moment zag, als een afdruk van plaats en tijd.
Een traditionele atlas, met tijdloze kaarten zonder voorbijgangers of commentaren, is het dus niet. Rothuizen gaat in op de details van zijn stad en toont de mensen die Amsterdam een gezicht geven. Je ontmoet Casper en Juul op een woonboot bij de Magere brug, Nienke en haar pasgeboren zoontje in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis en Ahmed in zijn barbershop. Op deze manier voert Rothuizen je langs de rosse buurt en de coffeeshop, maar ook langs meer besloten plekken, zoals de kamer van de in Afghanistan omgekomen militair Timo Smeehuijzen.
De atlas is zeker niet alleen bestemd voor toeristen, want de tekeningen zijn extra leuk als het een plek betreft waar je zelf wel eens komt. Dan pas valt op hoeveel details Rothuizens tekeningen bevatten en hoeveel humor hij in zijn bijschriften verwerkt heeft. Rothuizen behandelt echter ook serieuzere onderwerpen. In het detentiecentrum op Schiphol spreekt hij met de 32-jarige vluchteling Mahdi. Hij mag hier niet blijven omdat hij niet kan bewijzen dat hij gevaar loopt in Iran, hoewel zijn vrienden daar allemaal zijn opgepakt. Ook dat is Amsterdam, en het is mooi dat Rothuizen daar bij stilstaat.
Boekgegevens
Jan Rothuizen, The Soft Atlas of Amsterdam, vertaling: Sam Herman, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, ISBN 978 90 468 1639 4 (€ 19,95)
Dit artikel verscheen in de Boekenkrant, editie juni 2014.
