Terwijl honderden pagina’s dik, stevig papier door je handen glijden, neem je de frisse, perkamentachtige geur die ze verspreiden langzaam in je op. Bladzijde na bladzijde zie je prachtige tekeningen en een typografie die je dwingt te blijven kijken. Je hebt nog geen letter gelezen in De atlas van afgelegen eilanden, maar kunt er nu al niet meer buiten.
In plaats van zich te richten op de zeven continenten, waarvan de geheimen al lang geleden in kaart zijn gebracht, laat Judith Schalansky in haar atlas een geheel nieuwe wereld zien. Dit doet ze aan de hand van vijftig eilanden die zo afgelegen liggen dat ze soms niet eens op de kaart staan. De stukjes land komen een voor een aan bod en zijn gegroepeerd op basis van het water waarin ze zich bevinden, van de Noordelijke iJszee tot aan de Zuidelijke Oceaan.
Schalansky heeft van elk eiland een paginagrote tekening gemaakt, vergezeld van een serie feiten. Sommige eilanden hebben namen die een complete geschiedenis in zich lijken te dragen, zoals eenzaamheid en deception. Naast oude bekenden zoals Sint-Helena, Paas- eiland en robinson-crusoë-eiland, zijn er eilanden met sprookjes- achtige namen als takuu, Puka-puka en iwo Jima, waarbij zich in je hoofd onmiddellijk een verhaal ontspint. Je kunt je door de werkelijkheid laten verrassen, of ervoor kiezen de teksten te laten voor wat ze zijn en weg te dromen bij de prachtige kaarten. Hoe dan ook: dit is een atlas die je, zodra je op de laatste pagina bent aanbeland, nog een keer wilt doorbladeren om er opnieuw in te verdwalen.
Boekgegevens
Judith Schalansky, De atlas van afgelegen eilanden, vertaling: Goverdien Hauth- Grubben, uitgeverij Signa- tuur, iSBN 978 90 567 2490 0 (€ 39,95)
Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie mei 2014.
