In Dagboek van een spook trekt illustrator Nicolas de Crécy eropuit met zijn hersenspinsels richting Japan en Brazilië. Niet zomaar een plezierreis, want hij gaat er op zoek naar de perfecte tekening. Hij ontdekt hoe hij creativiteit aan commerciële opdrachten kan koppelen. Geen gemakkelijke klus, zo blijkt.
De originaliteit van De Crécy kent duidelijk geen grenzen. Zo stuurt hij zijn eigen hersenspinsels samen met zijn manager naar het verre Nagayo. Doel is er zich de Japanse beeldtaal binnen de reclamewereld eigen te maken. Overal in het Japanse straatbeeld vind je tekeningen, die er deel uitmaken van het schrift en gezien worden als goden. Ze worden gekenmerkt door een simpel lijnenspel dat zowel direct moet aanspreken als de expressie moet vergroten, zonder precisie te verliezen. Een heuse opdracht die gemakkelijker lijkt dan gedaan is. De Crécy’s spookachtige schimmen vervormen zich tot weinig sympathieke figuren die zich laten omringen door warrige lijnen en gegoten zijn in donkere, grove schetsen. Kortom: weinig doeltreffende reclametekeningen zonder definitieve vorm. Dit uiteraard tot grote ergernis van de manager (een vieze man die eerder geïnteresseerd is in alcohol en vrouwen). Het langzamerhand opkomende schrijversblok maakt het alleen maar erger. Geleidelijk aan vervagen de agressieve balpenlijnen in vlugge doch krachtige pentekeningen.
De Crécy zelf gruwelt van zijn schetsen. Op het vliegtuig richting de Braziliaanse stad Recife uit hij dan ook duchtig kritiek aan zijn goedgelovige creatie in de stoel naast hem, die zich op zijn beurt ergert aan de vliegangst van zijn artistieke vader. Voor zijn tocht naar Brazilië moet hij met tekeningen het toerisme aanwakkeren. De lokale autoriteiten stoppen hem in een te mooi hotel. Dat terwijl hij liever de harde realiteit vastlegt, die hij in principe dient te verdoezelen voor vakantiekiekjes. En zo krijgt de creatieve vrijheid alweer een serieuze dreun.
Wat opvalt, is dat de Crécy zonder aarzeling zijn stijl durft omgooien. Dat merk je aan de brute overgangin dit boek, zoals de warme sepiakleur waarin het tweede deel vertoeft. Dagboek van een spook is zowel visueel als literair hoogstaand. Als geen ander betoogt de Crécy subtiel de frustraties van de creatieve illustrator. Een statement waar de kersverse uitgeverij oor naar heeft.
Boekgegevens
Nicolas de Crécy, Dagboek van een spook, Uitgeverij Scratch Books, ISBN 978 94 921 1708 3 (€27,90)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie september 2015
