Vandaag bereikte ons het bijzonder droevige bericht dat Wim Aloserij op 94-jarige leeftijd in Hamburg is overleden. Een bizarre speling van het lot, hij was in Duitsland voor een herdenking van een scheepsramp aan het einde van de tweede wereldoorlog die hij zelf had overleefd. Maar dat was niet het enige leed dat zijn jonge leven trof, want hij had in de jaren ervoor drie concentratiekampen overleefd.
Zijn verhaal is niet verloren gegaan. In april 2018 verscheen het boek De laatste getuige. Geschreven, samengesteld en uitgegeven door Frank Krake. We mogen Wim Aloserij en Frank hartelijk danken dat zij er samen voor hebben gezorgd dat dit indrukwekkende, ongelofelijke verhaal is opgeschreven. Verhalen kunnen heel krachtig zijn. Laat dit verhaal er voor zorgen dan we elkaar goed vasthouden en haat geen kans geven.
Bij de Boekenkrant horen wij doorlopend verhalen. Het is dankbaar en prachtig werk. Soms zijn er verhalen, boeken, die je raken. Dat geldt zeker voor het verhaal van de laatste getuige. En toeval bestaat niet. Mijn collega Hugo Jager heeft een recensie van het boek geschreven die in de Boekenkrant van mei 2018 wordt geplaatst. De titel spreekt boekdelen: ‘niet opvallen en verstand op nul’. Ik ben ook dankbaar dat wij als Boekenkrant een bescheiden bijdrage hebben mogen leveren aan het vertellen van dit verhaal. En daar gaan we voorlopig nog even mee door.
Ik wil de familie en vrienden van Wim Aloserij veel sterkte toe wensen. Hopelijk geeft het feit dat zijn verhaal nu verteld is enige troost. Ook wil ik Frank Krake sterkte wensen. Hij heeft met een klein team met veel energie en overtuiging er voor gezorgd dat het boek De laatste getuige is verschenen. Zijn goede neus voor het vinden van een verhaal dat verteld moet worden gecombineerd met zijn zowel inhoudelijke als commerciële talent maakt hem in vele opzichte de juiste persoon om het verhaal van Wim Aloserij op een waardige wijze te vertellen.
Frank bedankt. Mijnheer Aloserij dankuwel!
Namens het Boekenkrantteam,
Jan Louwers
uitgever
