Pelecanos gooit het met zijn nieuwe held Spero Lucas over een voor hem andere boeg. De veteraan van de oorlogen in Irak en Afghanistan scharrelt een inkomen bij elkaar als privédetective. Maar hij is ook beschikbaar voor mensen die gestolen goederen terug willen hebben. Voor veertig procent van de waarde gaat Lucas achter de gestolen waar aan. Na de eerste paar bladzijden heb ik het boek even weggelegd. Want waar doet het mij toch aan denken? Juist, aan John D. MacDonald en zijn held Travis McGee. Eind vorig jaar heeft hij nog over die McGee en zijn woonboot The Busted Flush in Fort Lauderdale, Florida, geschreven. En zie, daar is hij terug in het boek van Pelecanos.
Natuurlijk heeft deze Lucas een moderne uitstraling, hij is een kind van deze tijd. De actie is keihard, de seks veel explicieter dan ik me uit de boeken van MacDonald herinner. Maar dat doet er niets aan af. Het idee om over een type als Lucas te schrijven is overduidelijk geïnspireerd door de boeken uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw.
Vind ik het erg dat Pelecanos leentjebuur speelt? Nee, integendeel. Hij maakt er een heel eigen held van. Korte afgebeten schrijfstijl en helemaal 21ste eeuw. Want ik heb na het overpeinzen van de toevalligheden in het leven toch maar snel het boek weer opgepakt en in een adem uitgelezen. Pelecanos blijft tenslotte een kanjer van een schrijver. De schrijver draagt het boek op aan zijn moeder, Ruby Pelecanos. Jammer dat hij het niet aan John D. MacDonald heeft opgedragen. Toch een van de geestelijke vaders van dit magnifieke boek.
