Born to Run is meer dan de memoires van een legendarische rockster. Dit boek is voor al die fans die Bruce en zijn muziek hoog hebben zitten.
Het was hartje winter, het was fucking koud, er was nauwelijks verwarming in de cabine en al helemaal niet in de kist achterop. Ik weet niet meer hoe we het regelden, maar Little Vinnie en ik klommen in winterjassen en nog veel meer kleren achterin en wurmden ons in onze slaapzakken. Met onze gezichten naar elkaar toe werden we opgesloten in een ruimte van een halve bij tweeënhalve meter ijskoude duisternis. We hadden een beetje water, een zaklamp en elkaar. We konden niet met de cabine communiceren en zaten ingeklemd achter een paar duizend kilo rock-’n-rollspullen, dus als de vrachtwagen een steile heuvel opging en de zaak begon te schuiven … probleem. Tussen de achterkant van de kist aan de ene kant en onze Marshall-versterkers aan de andere was ons lot nauw verbonden met dat van Tinkers truck. Gebeurde er iets met de truck, dan zaten wij gevangen achter een hangslot en er was geen nooduitgang. We hadden een lege fles om in te pissen en de garantie van de mannen voorin dat ze om de twee uur zouden stoppen om te zien hoe het ons verging. Zo gingen twee dagen voorbij. Mad Dog loste af en toe een van ons af. Danny was claustrofobisch en de kleine, donkere ruimte was niets voor hem. Na verloop van tijd zat je daar in het donker en in de kou en liet je je gedachten de vrije loop.
Wat het concrete resultaat ook was, de trip naar Californië zou blijvende invloed op me hebben. Ik had het land gezien. Ik had een paar echte talenten ontmoet en was mezelf gebleven, maar ik kon de band die ons had verslagen in de Family Dog niet van me afzetten. Ze hadden iets wat wij niet hadden, een bepaald niveau van verfijndere muzikaliteit. Ze waren beter dan wij en dat kon ik niet goed hebben. Het is niet dat je oploopt tegen grotere talenten, dat gebeurt gewoon, het is de manier waarop God het heeft gepland. Ik was snel, maar zoals de oude revolverhelden wisten, er was altijd iemand nog sneller en als jij het beter kunt dan ik, dan verdien je mijn respect en bewondering en inspireer je me om nog harder te werken. Daar was ik niet bang voor. Waar ik me zorgen om maakte, was dat ik mijn eigen mogelijkheden niet volledig uitbuitte, dat mijn visie op mijn eigen mogelijkheden niet breed of intelligent genoeg was. Ik was alles wat ik had. Ik had slechts één talent. Ik was geen genie van geboorte. Ik zou iedere gram van wat in me zat –mijn slimheid, mijn muzikale bekwaamheden, mijn showmanschap, mijn intellect, mijn hart, mijn bereidheid – avond aan avond moeten inzetten, mezelf nog harder pushen, intenser werken dan de volgende vent, alleen al om zorgeloos te kunnen overleven in de wereld waarin ik leefde. Terwijl ik daar in het duister zat, wist ik al dat er, zo gauw we thuis waren, een en ander moest veranderen.
Boekgegevens
Bruce Springsteen, Born to run, vertaling: Rob de Ridder, 528 pagina’s, Uitgeverij Unieboek/Lannoo, ISBN 978 90 773 3032 6 (€ 25,00)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie oktober 2016
