In 49 manieren om de dag door te komen verhaalt Christophe Vekeman in 49 ultrakorte hoofdstukjes over de dagbesteding van Gentenaar Vincent de Wimper.
Verwacht geen tips en trucs voor een zinnige invulling van het menselijk bestaan. Vincent de Wimper vult zijn dagen met leegte en pijnlijke herinneringen. Het proza van Vlaming Christophe Vekeman kenmerkt zich door een cynische, om niet te zeggen nihilistische, inslag. Ook zijn nieuwe roman 49 manieren om de dag door te komen, alweer zijn achtste, is een typische Vekeman. ‘Je woont alleen. Veel meer dan wonen doe je niet. Je woont en staat te staren door het raam. Er rijdt een auto voorbij,’ meldt Vincent de Wimper al op de eerste pagina. De dag doorkomen is dan ook nog positief gesteld. Het lijkt meer op zich voortslepen wat het personage doet.
[quote]Het proza van Vlaming Christophe Vekeman kenmerkt zich door een cynische, om niet te zeggen nihilistische, inslag. Ook zijn nieuwe roman 49 manieren om de dag door te komen, alweer zijn achtste, is een typische Vekeman.[/quote]
[dropcap]Veel meer dan wonen doet De Wimper inderdaad niet. Zijn belangrijkste bezigheden bestaan, naast altijd vanaf dezelfde plek uit het raam staren, uit boodschappen doen in de Carrefour aan de Gentse Dampoort, nutteloze gesprekken voeren met zijn therapeut Wim en in gloedvolle ergernis terugdenken aan zijn passieloze relatie met Patty. Zijn enige vriend is de contactgestoorde onderbuurman Johannes, die zich overdag altijd hult in een blauwe overall, maar die outfit ’s nachts inruilt voor een zwart trainingspak om op inbrekerspad te gaan.[/dropcap]
[dropcap]Zo leeg en bedroevend als zijn dagelijks bestaan is, zo rijk is zijn fantasie. De Wimper schaft een onzichtbare hond aan. Net zo gemakkelijk laat hij het beest weer overlijden, om het vervolgens een aantal pathetische brieven te schrijven. Al lezende in een reisgids over Texas ziet hij zichzelf door die staat rijden, met zangeres Duffy aan zijn zijde. Na een alarmerend briefje van zijn moeder is De Wimper er heilig van overtuigd dat zijn vader overleden is. Pas vele bladzijden later blijkt dat niet het geval te zijn. Fantasie of werkelijkheid, Vekeman beschrijft het allemaal op die typisch Vlaamse quasi-nonchalante toon die we ook kennen van Brusselmans en Baeten Gronda. De dood van de oude De Wimper zou evengoed waar kunnen zijn als het bestaan van het denkbeeldige hondje. En wie weet zijn therapeut Wim en onderbuurman Johannes wel ingebeeld.[/dropcap]
[quote]Christophe Vekeman windt er geen doekjes om. Zijn zinnen slaan je recht in het gezicht. Er is geen ontsnappen mogelijk.[/quote]
[dropcap]Bij een opzet als die van 49 manieren om de dag door te komen, met de 49 hoofdstukken van vaak niet meer dan drie pagina’s elk, ligt het gevaar van een onsamenhangende aaneenschakeling van anekdotes constant op de loer. De eerste tien hoofdstukken lijkt het inderdaad die kant op te gaan, maar gaandeweg knoopt Vekeman de losse stukjes steeds meer aan elkaar. Meer en meer beseft Vincent De Wimper dat aan alle losse elementen die zijn leven tot een dorre lege vlakte maken, alleen te ontsnappen is via de totale waanzin. Zo verandert het boek van een reeks fragmenten naar een relaas van een aan krankzinnigheid ten prooi vallende mislukkeling. Christophe Vekeman windt er geen doekjes om. Zijn zinnen slaan je recht in het gezicht. Er is geen ontsnappen mogelijk. Meesterlijk direct en rauw legt Vekeman de wereld van Vincent de Wimper bloot zoals die nu eenmaal is: een stroperige brei van ellende en zelfbeklag. Het vergt een stevig positief in de schoenen staande lezer om de confrontatie aan te gaan.[/dropcap]
Boekgegevens
Christophe Vekeman, 49 manieren om de dag door te komen, Uitgeverij De Arbeiderspers, ISBN 978 90 295 7231 6 (€ 18,95)
