Vreemd en menselijk
Het boek dat ik op dit moment aan het lezen ben, The Kingdom of Gods van N.K. Jemisin, gaat over de god van kinderen, Sieh, die ineens merkt dat hij ouder wordt en sterfelijk. Voor degenen die bekend zijn met de serie waarvan dit boek deel uitmaakt, The Inheritance Trilogy, is dat misschien wat kort door de bocht, want er zitten nog veel meer metafysische en kosmische gebeurtenissen en details verbonden aan het plot, maar de kern is dat Sieh op een dag wakker wordt en merkt dat er iets compleet mis met hem is, maar hij weet niet waar het aan ligt. Uiteindelijk blijkt het probleem vooral te zitten in gevoelens die hij onderdrukt heeft en traumatische gebeurtenissen die hij is vergeten. Alhoewel Sieh millennia oud is, eeuwig kind en niet sterfelijk en op veel manieren vreemd is, is zijn worsteling erg menselijk. Toen ik gisteren een hoofdstuk las, werd ik weer getroffen door het feit dat naar mijn idee juist fantasy, scifi en dergelijke genres dit soort ervaringen met trauma en diep verdriet beter kunnen uitdrukken. Of misschien is het vooral dat ze het op een manier kunnen uitdrukken die behapbaar is, die niet te zwaar is. Want als de god van de kinderen en jeugdigheid kan worstelen met trauma, is het misschien toch niet zo vreemd en ben je niet alleen. Dus, als iemand nog aanraders heeft voor goede fantasy boeken houd ik me aanbevolen!
Inge Kommeren
Stagiair Uphill Battle Uitgevers
inge@uhb.nl
