In verschillende gedaantes keert Coetzee terug in zijn boeken. Hij rekt daarmee de grenzen op tussen feit en fictie, tussen het ambacht van schrijven en de wereld in een roman. Want als we weten dat de mens Coetzee in zijn alter ego’s terugkeert, is de vraag: wat is het beeld dat uit de verzameling personages ontstaat? Wie is J.M. Coetzee in zijn boeken – en in hoeverre zegt dat beeld iets over de ‘echte’ J.M. Coetzee? Geeft hij zich onder de noemer ‘fictie’ meer bloot dan buiten zijn boeken, of blijft het ook hier een schimmenspel?
Ter gelegenheid van Coetzees zeventigste verjaardag vroeg Uitgeverij Cossee een aantal schrijvers hun eigen ideeën rond de alter ego’s van Coetzee op papier te zetten. Kristien Hemmerechts heeft eerder geschreven over de rol van vrouwen in het werk van Coetzee; het boek opent met haar essay. Ook Grunberg publiceerde eerder essayistisch werk over Coetzee, en van hem wist de uitgeverij bovendien dat hij Coetzee’s werk vurig bewonderde. Elleke Boehmer nam de pen op waar Coetzee hem aan het eind van Disgrace (In ongenade) liet liggen, en laat het romanpersonage terugblikken op de gebeurtenissen. En David Attwell werkte zelfs nauw samen met de beroemde schrijver. Momenteel is hij bezig aan een biografie over J.M. Coetzee – iets wat tijdens het Coetzeefestival ook ter sprake is gekomen. Als prelude daarop een bundel visies op ’s werelds beroemdste en meest ongrijpbare schrijver.
Kristien Hemmerechts, Arnon Grunberg e.v.a., J.M. Coetzee, persoon en personage, Uitgeverij Cossee, ISBN 978 90 593 6288 8 (€ 16,90)
