Maartje Wortel (1982): winnaar in 2007
Geheim van succes: ‘Een eigen stem.’
‘Ik wilde schrijver zijn, en had de mening van buitenaf nodig. Bespreek je iets in de klas, dan kent iedereen je en krijg je geen onafhankelijk oordeel. Ook wilde ik boekenbonnen winnen. Dat werd balen, want de hoofdprijs was een laptop. Voor de landelijke finale schreef ik een verhaal over jong zijn en niet kunnen wachten tot je ouder bent. Humor zonder diepgang te verliezen, oordeelde het juryrapport. Ik ben niet per se goed met taal en fantastische zinnen, maar heb een eigen stem. Mijn debuut verscheen vervolgens in augustus 2009: Dit is jouw huis, een verhalenbundel. Korte verhalen schrijf ik bijna alsof het foto’s zijn. Een roman komt veel dichterbij, daar moet je meer emotie in leggen.’
Jaap Robben (1984): winnaar in 2003
Geheim van succes: ‘Geen literatuur spelen, niet moeilijk doen.’
‘Op de middelbare school had ik heel onverwacht de Trouw-columnistenwedstrijd gewonnen. Ook schreef ik gedichten. Bekenden geven nooit veel commentaar, behalve dat paard met een ‘d’ is en niet met een ’t’. Ik was dus benieuwd wat anderen van mijn schrijven vonden. Met Write Now! won ik de aanmoedigingsprijs, maar heel eerlijk gezegd weet ik niet precies meer met welk verhaal. In 2007 kwam mijn eerste bundel uit met verhalen en gedichten: De nacht krekelt. In 2008 verscheen Zullen we een bos beginnen, een bundel kinderpoëzie. Deze zomer verschijnt mijn jeugdroman: De Zuurtjes. Oh, en ik ben Stadsdichter van Nijmegen.’
Tonie Mudde (1978): winnaar in 2002
Geheim van succes: ‘Zestig uur per week schrijven.’
‘Het schrijven van korte verhalen was mijn hobby, maar het is moeilijk zelf te peilen hoe goed het is wat je schrijft. Ik schreef over een tolpoortlokettiste aan de Péage de Fleury, die verliefd wordt op een vleesvervoerder voor AC Restaurants. Zo’n wezentje in een betonnen huisje op het asfalt vind ik intrigerend. Een jaar later won ik de Volkskrant columnistenwedstrijd, en in 2009 De Tegel, een soort Oscar voor de journalistiek. Nu heb ik een roman van 180 pagina’s geschreven: Spaghetti Sputnik. Het is mijn tweede romanpoging. De eerste mislukte, maar de uitgever zag talent in me.’