Het schrijven ging A.L. Snijders ogenschijnlijk gemakkelijk af. Mensen vroegen hém om columns, teksten, en (zeer) korte verhalen; uit zichzelf bood hij nergens iets aan. Snijders verwierf vervolgens bekendheid met zijn Zeer Korte Verhalen en won daarmee de C. Huygensprijs. En nu verschijnt, in twee delen, Voordeel schutter: een verzameling columns/verhalen die Snijders voor het Parool schreef.
‘Wederom: ik heb nergens om gevraagd. Ze hebben dat zelf bedisseld en aan mij voorgesteld. Ik vond het goed, ja, wat kan ik er verder over zeggen. Ik ben bijna onverschillig als het om mijn teksten en boeken gaat.’
Rare situaties
A.L. Snijders schrijft over de dingen die we niet begrijpen. Over dadaïsme en rare situaties. Hij noemt zijn karakter aarzelend, twijfelend en ambivalent. Daar stoelen zijn columns op. De rustige natuur lijkt de stem van A.L. Snijders’ columns te bepalen. ‘De gangbare columns zijn schreeuwerige, polemische stukken, zoals van Theo van Gogh en Hugo Brandt Corstius schreven. Niets voor mij. Ik ben niet polemisch en schreeuwerig.’ Voordeel schutter staat vol beelden van A.L. Snijders’ leven, woning, leeservaringen, anekdotes en overpeinzingen. Het landschap van bossen en weilanden, waar zijn huis middenin ligt, weerspiegelt de rust. ‘Fans komen hier nauwelijks, middenin de natuur. Maar naar aanleiding van een stukje over mijn hond kwam er een keurige mevrouw het dorp in, op een regenachtige zondagmiddag. Ze heeft uren door het dorp gelopen en naar de woning van A.L. Snijders gevraagd. Toen ze aan mijn deur stond, vroeg ze of ik soms A.L. Snijders was, en of dat de bewuste hond was. Ze liep me voorbij, begon anderhalf uur dat beest te aaien, te knuffelen en te roepen, en vertrok net zo plotseling weer uit mijn huis.’
De rustigste plek van Nederland
Voordeel schutter beschouwt A.L. Snijders als de beste van al zijn titels. ‘Het verwijst naar mijn tijd bij de politie. Het maakt vrolijk en nieuwsgierig.’ En wat “voordeel schutter” betekent? ‘Bij de politie gaf ik een leerling the benefit of the doubt. Hij vroeg wat dat betekent. Toen ik het voor hem vertaalde, zei hij: “Oh, voordeel schutter.” Dat is wat de instructeur op de schietbaan bij twijfel zegt.’
Het is lastig voor te stellen: A.L. Snijders op de schietbaan, in uniform. Een fragment uit het bestaan nauwelijks gelijkend op het leven buiten Klein Dochteren, tussen de bossen en de weilanden.
‘Ik ben geboren op de meest lawaaiige plek van Nederland: de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. Mijn ouders hadden een buitenhuisje aan de Nieuwkoopse Plassen. Op mijn 33e ben ik daar eens een hele maand geweest. Ik vond het heerlijk. Direct wilde ik nog maar een ding: de natuur in. Van de meest lawaaiige plek naar de rustigste plek van Nederland. Zo kwamen we in de boerderij terecht waar we nu nog wonen. Kijk daar eens,’ zegt hij, wijzend op een landhuis in de verte. ‘Je kijkt hier zo de natuur, en de rust in. Die rust is overweldigend, zoals de duisternis overweldigend is. In die grootsheid ben je een nobody. Dat wilde ik ook zijn, levend in de anonimiteit. Ook als schrijver.’
Maar met de C. Huygensprijs is dat A.L. Snijders, schrijver van Zeer Korte Verhalen, voorlopig niet gegeven. Waarvoor excuus.
A. L. Snijders, Voordeel schutter deel 1, Uitgeverij Thomas Rap, ISBN 978 90 600 5987 6 (€ 19,90)
