In Verhalen uit het kinderziekenhuis vertellen artsen van het Wilhelmina Kinderziekenhuis over wat ze tijdens hun werk meemaken. Van ieder verkocht boek is 2 euro bestemd voor de nieuw te bouwen kinder-intensive-care van het Wilhelmina Kinderziekenhuis.
DVD
Judith Witmond
medisch-assistente ambulante zorg kinderlongpoli
Op de kinderlongpoli staat een kast met allerlei leuks. Ballonnen, petjes, boekjes – we hebben altijd wel iets weg te geven. Niet dat ik de hele dag sta uit te delen, maar zo nu en dan vind ik dat een kind wel iets extra’s heeft verdiend. Zo ook de achtjarige Rosa. Ze zit al een tijdje in de wachtkamer, maar het spreekuur loopt uit. Ik zie haar hier regelmatig, zij en haar zusje hebben allebei last van hun luchtwegen.
‘Duurt lang hè?’ zeg ik als ik naar haar toe loop. ‘Maar ik heb hier een dvd, misschien is het iets voor je. Er staat een workshop rappen op.’
Rosa begint te stralen. Dat is zeker iets voor haar. Ze is altijd bezig met muziek en dans.
‘Je mag hem hebben,’ zeg ik, ‘maar dan wil ik de volgende keer wel een voorstelling!’
Beloofd.
Twee weken later is ze terug, en komt ze haar belofte inlossen. ‘Let op!’ zegt ze, waarna ze een hele show weggeeft op de gang. Mijn collega’s, andere patiënten en ik staan met open mond te kijken. Na afloop oogst Rosa groot applaus. Een paar jaar later. Rosa komt weer op de poli. Glunderend. ‘Ik heb een rol in een grote musical’, vertelt ze trots. Ik lach. Die dvd was aan haar wel besteed.
GIRAF
Ellen Hoogduin-Willemsen
medewerkster radiologie
Geen kind gaat voor z’n lol naar het ziekenhuis. Van een gesprek met de arts tot bloedprikken en van een operatie tot een scan: voor een kind is het allemaal behoorlijk spannend. Om de bezoeken zo aangenaam mogelijk te maken, is overal over nagedacht. Op radiologie hebben we een enorme variatie aan ‘beloningskaartjes’. Kleine kaartjes met leuke figuurtjes erop waarvan onze patiëntjes er na een onderzoek eentje mogen uitzoeken. Hoe vaak ze ook komen, ze krijgen er zelden genoeg van. Bovendien hebben we ons best gedaan om de afdeling zo leuk mogelijk te maken. Ons röntgen-apparaat ziet eruit als een giraf, veel minder eng dan zo’n groot, grijs apparaat waar een kind dan onder moet gaan liggen. Vandaag maken we een foto bij de vierjarige Isa. Ze werkt prima mee en als we klaar zijn zegt mijn collega: ‘Nu mag je een beloningskaartje uitzoeken.’
Maar Isa heeft andere plannen. ‘Mag ik op de giraf?’
Mijn collega is even in verwarring gebracht. ‘Hoe bedoel je?’
‘Een rondje rijden’, verduidelijkt ons patiëntje. ‘Op de giraf.’
Mijn collega kijkt even verbaasd, maar glimlacht dan. Het apparaat is groot en stevig en Isa is een licht meisje, dus waarom niet?
‘Kom maar.’ Ze tilt het meisje op de rug van de ‘giraf’ en rijdt een klein rondje door de kamer. Isa heeft de grootste lol. Na een paar minuten staat ze weer op de grond. Ze kijkt haar moeder aan.
‘Wanneer komen we hier weer?’
Boekgegevens
Mariëtte Middelbeek, Verhalen uit het kinderziekenhuis, ISBN 978 94 606 8146 2 (€ 15,00)
