Ze rennen niet weg
Net tien boeken gekocht en toch wil ik er meer. Dat gevoel heb ik elke keer als ik de stad in loop. Toch even spieken wat de boekwinkel nu heeft liggen of wat er te vinden valt op de markt. ‘Je moet eerst degene die je nog hebt uitlezen,’ vertel ik mezelf. ‘Ze rennen niet weg.’
Zoals altijd kan ik me niet bedwingen en kom ik met een nieuwe stapel thuis, om te lezen tijdens deze grauwe dagen. Vrees me van Tahereh Mafi ligt bovenop. Onderop ligt Het geheim van de Witte Wolvin van Henri Loevenbruck. Twee boeken om echt in weg te dromen. Beide vol avontuur en spanning. Het liefst zou ik ze beide direct openslaan, maar ik weet ook dat ik niet in twee boeken tegelijk kan beginnen. Eén moet de kast in.
Zittend onder een deken, met warme chocolademelk, geniet ik van het boek Vrees me. Zodra het warme weer eindelijk terugkeert, kan ik buiten in de hangstoel zitten. Voor nu moet het binnen. Gelukkig hoef ik me geen zorgen te maken om te weinig leesvoer. Als boekenwurm en nieuwe stagiair van de Boekenkrant komt het helemaal goed!
Adinda Graafland
Stagiair redactie Boekenkrant
Adinda@uhb.nl