Hoe leg je aan een kind uit waarom olifanten een lange slurf hebben? Pak je de evolutietheorie erbij en toon je de kleine dat de overlevingskans van het dier vele malen groter is wanneer de slurf een behoorlijke lengte heeft? Nee, je laat de dreumes gewoon het boek Bij de neus genomen van Loes Riphagen lezen.
De tien rijmende zinnen in het prentenboek zijn precies genoeg om de moraal van dit verhaal weer te geven: bemoeienis met anderen kan verkeerd uitpakken. En waar je met dit geschreven verhaal in nog geen halve minuut klaar bent, kun je wel een uur naar het geïllustreerde verhaal kijken. Want beeldend wordt getoond hoe een klein blauw olifantje met zijn korte slurf aan alle dieren in het bos vraagt waarom zij doen wat zij doen. Dit gaat goed bij onder andere de krab, de giraffe en de kameel… Maar dan steekt kleine olifant zijn neus in de zaken van de krokodil.
Wie het kleurenpalet van Bij de neus genomen bekijkt, zou zich kunnen afvragen of Riphagen geïnspireerd is geraakt door Vijftig tinten grijs. Want ja: grijs beheerst het hele beeld. Op het eerste gezicht is dat een opvallende keuze voor een kinderboek. Toch zorgt die grauwe kleur er niet voor dat je door de bomen het bos niet meer ziet, maar juist wel eens een zoenend egelpaartje of heftig kussende lieveheersbeestjes waarneemt. De personages in het boek hebben wel allemaal hun eigen kleur en ook ‘het hoogtepunt’ in het verhaal is niet te missen met zijn knalrode achtergrond. De ontknoping van het boek, afgebeeld op deze opvallend kleurige, uitvouwbare bladzijde verklaart gelijk hoe olifanten dan toch aan hun lange slurf komen.
De manier waarop de bladzijdes zijn uitgesneden of juist een dubbele laag bevatten, maakt van Bij de neus genomen een boek dat aantrekkelijk is voor kleine kinderen om in te bladeren. Al moeten ze dat wel met beleid doen, want voor je het weet trek je de staart van kleine olifant eraf. Dat zou wellicht wel een mooie manier zijn om een vervolg te maken met een ander spreekwoord als titel – Hij vertrok met de staart tussen de benen, bijvoorbeeld.
Met Bij de neus genomen weet de schrijfster een mooi vormgegeven prentenboek voor kinderen te bieden. Het is niet alleen geschikt voor kleintjes om zelf door te bladeren; de tekst is namelijk lyrisch en moralistisch, gegoten in een simpel jasje, en dat maakt dit boek ook uitermate geschikt als voorleesverhaal voor het slapengaan. Toen kwam een olifant met een lange snuit, en die blies dit verhaaltje uit.
Beeld: Monique van Kessel
Boekgegevens
Loes Riphagen, Bij de neus genomen, Uitgeverij De Fontein, ISBN 978 90 261 3842 3 (€ 22,99)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2016
