Ademloos is het verhaal van grote liefde, van menselijke moed, doorzettingsvermogen en veel verdriet. Maar ook van levenslust en humor. Met deze twee ‘wapens’ gaat Kim het leven weer te lijf nadat haar levensgezel Ron is overleden aan de gevolgen van taaislijmvliesziekte. En ook wanneer ze langzaam de greep op haar eigen lichaam dreigt te verliezen door dezelfde ziekte houdt Kim de moed erin. Niet in de laatste plaats door Balou, die malle hond uit Bosnië, die zo met haar eigen trauma’s worstelt maar Kim haar onvoorwaardelijke liefde schenkt.
Kim Moelands over taaislijmvliesziekte: “Ademhalen ging een paar jaar geleden zo vanzelf dat ik er niet eens bij stilstond. Tegenwoordig heb ik het gevoel dat er een olifant met obesitas op mijn borst zit. Elke teug kost moeite, doet pijn. Ik zwoeg en ik zweet voor een beetje lucht. Dingen die vroeger zo normaal leken kosten nu zoveel kracht. Douchen, mezelf aankleden, een stukje lopen met mijn hond, fietsen, een boodschapje doen, traplopen… Ik fantaseer over nieuwe longen. Steeds vaker betrap ik mezelf erop dat ik plannen maak voor later als ik weer lucht heb en geen berg meer te hoog is. En vervolgens word ik somber. Met de huidige wachttijden en de permanente weigering van de politiek om het ADR-systeem in te voeren, is de kans dat ik, en met mij vele anderen, de wachtlijst voor transplantatie overleef nihil. Dan denk ik aan mijn crematie, welke muziek er gedraaid moet worden, de kleur van mijn kist. Dat zijn dingen waar je op 33 jarige leeftijd niet over na wilt denken. Door invoering van het ADR zou ik er niet zo serieus over hoeven na te denken. Het ADR dwingt mensen niet om donor te worden als ze dat niet willen, maar het dwingt mensen wel om in ieder geval hun keus kenbaar te maken. Daarom wil ik iedereen oproepen om het initiatief van www.2miljoenhandtekeningen.nl te ondersteunen. Zet je krabbel en teken voor leven!”
