Zonder geluk
‘Ik schrijf al jarenlang gedichten. Op een gegeven moment ben ik ze op gaan sturen naar tijdschriften. Mijn eerste publicatie was er één in Meander, later volgden gedichten in andere tijdschriften, waaronder Digther, Het liegend konijn en de Poëziekrant.
Kennelijk schrijf ik niet zo slecht, maar ik denk dat ik er zonder geluk niet was gekomen. Tijdschriften krijgen massa’s inzendingen toegestuurd en moeten daaruit een kleine selectie maken. Hoe meer publicaties ik had, hoe mooier de biografie werd die ik telkens meestuurde, waardoor het publiceren ook makkelijker ging. Zo ging dat een tijdje door.’
Zonder titel
‘Weldra begon het idee van een dichtbundel te lonken. Ik kreeg ook, vooral dankzij de publicatie in Het Liegend Konijn en de lovende persreacties daarop, interessante aanbiedingen van De Contrabas en het Poëziecentrum. Terwijl ik poogde een knoop door te hakken over welke uitgeverij het nu zou worden, werd ik benaderd door Vrijdag, een nieuwe uitgeverij in Antwerpen. Zij wilden mijn bundel uitgeven, maar niet alleen. Ze gingen op zoek naar een Nederlandse partner om een co-editie op poten te zetten. Die partner is Podium geworden.
Een concept voor de bundel verzinnen was niet eenvoudig. Toch stond ik erop dat bundel een duidelijke structuur had en niet zomaar een bundeling van gedichten was. Zo werkte ik meerdere ideeën uit met telkens andere titels, andere cycli, andere gedichten. Het eindresultaat is een selectie uit mijn eerdere gedichten, en enkele nieuwe gedichten om de cycli compleet te maken. De bundel had echter nog geen titel. Ik stelde Zonder voor. Het dekt de compositie van de bundel perfect. Even dacht de uitgeverij eraan om een andere, wat opgewektere titel te verzinnen, maar een alternatief vonden we niet. Zonder was het, Zonder bleef het.’
Zonder einde
‘Ik werk met zinnen, flarden, gedachten. Ze ontstaan vaak afzonderlijk. Op mijn computer staat een groot document met allerlei gedichten en fragmenten van gedichten die ik er telkens bij kan nemen om uit te werken. Het gebeurt dat één zin kan leiden tot wel tien gedichten. Eigenlijk heeft het dichten op deze manier geen einde.
Voor de meeste cycli in de bundel heb ik een breed thema gekozen dat ik vanuit veel verschillende invalshoeken kan uitwerken. Met deze bundel hoeft dat nog niet gedaan te zijn. Ik zou best Zonder 2 uit kunnen brengen met dezelfde titels en nieuwe gedichten, die toch weer uit dezelfde inspiratie komen.’
Zonder vonk
‘Ik ben gedichten gaan schrijven vanuit een gespannen gezinssituatie. Misschien is dat wel de beste voedingsbodem voor een vruchtbaar artistiek leven. Op jongere leeftijd, als je zoekt naar wat je in de wereld wil doen, wie je wil zijn, wat je leuk vindt, kan je naar mijn idee heel goede gedichten schrijven. Goede gedichten nemen die zoektocht en de spanningen over. Ik wil dat de lezer dat voelt, dat een vonk overslaat. Zonder vonk gebeurt er niets en is de poëzie niet interessant genoeg.’
Zonder druk
‘Zonder is op een heel natuurlijke manier ontstaan. Zonder druk schreef ik de eerste gedichten, en daarna de bundel. Ik wil mijn volgende bundels evenmin forceren. Ik kan mijn tweede bundel wel Met gaan noemen en heel gezocht nieuwe gedichten schrijven, maar ik weet nu al dat dat geen succes wordt. Daarom ga ik gewoon ongedwongen door met het schrijven van gedichten zonder dat ze al meteen in een groter concept moeten passen. Ik zie wel waar ik binnen een jaar sta. Ik heb met de publicatie van Zonder afscheid genomen van deze gedichten. Op mijn computer staan nog gedichten te wachten die nu niet in het concept pasten, maar die dat misschien in een volgende bundel wel doen. Intussen wil ik ook proza schrijven.’
Sylvie Marie, Zonder, Uitgeverij Vrijdag/Podium, ISBN 978 90 575 9139 6 (€ 15,00)
