‘De atoomstijl kwam op halverwege de jaren tachtig. Ze maakte zo’n indruk op me, dat ik me haar heel bewust eigen wilde maken en ontwikkelen. Inmiddels heb ik mijn lijn gevonden, ben ik er minder bewust bezig. En de lijn die ik voer, is herkenbaar. Mijn stijl is nauwelijks nog met die van een ander te verwarren.’
Tekenaar Michiel de Jong (1970) werkte jaren aan de zijde van onder anderen Hanco Kolk en Peter de Wit. Zijn werk Drakentanden kreeg een expositie in Kasteel Groeneveld. Het was een graphic poetry project, dat bestond uit gedichten van Mark Boog en tekeningen van Michiel de Jong, ingekleurd door Marloes Dekkers. Op dit moment werkt De Jong, samen met Milan Hulsing, aan een eigen, nieuw album. Doorlooptijd: anderhalf jaar.
‘Het verhaal gaat zich afspelen in Japan. Ongetwijfeld is het een album in atoomstijl, zo’n zestig tot tachtig pagina’s, en dan met manga-invloeden. We zijn nu bezig met een kort verhaal, dat in een groter geheel gaat passen. Er liggen nog zoveel lijntjes los, dat ik er weinig over kan zeggen. Het grondwerk moet sowieso echt goed staan, voordat we met de productie beginnen.’
Hoe die productie werkt, vertelt De Jong. ‘Mijn tekeningen zijn gemaakt voor druk. Ik schets, trek over met blauw potlood, inkt met penseel. Die techniek straalt van de pagina af. De methode is vrij intensief, en om deze reden werk ik projectmatig met een duidelijk doel voor ogen.’
Een van die doelen wordt dus pas over ruim een jaar bereikt. En dat terwijl De Jongs meest recente album, Operatie Hanuman, in 2008verscheen, alweer vier jaar geleden! Geen geduld hiervoor? De Jongs werk verschijnt hoger frequent in verschillende uitgaven. Onder meer in GRNVLD magazine, waar hij de artikelen van schrijver Jan Dobbe verlucht. In atoomstijl!
