De grote één was hij in de twintigste-eeuwse literatuur – tenminste tot Mulisch, Hermans en Reve beroemde schrijvers werden. Simon Vestdijk schreef talloze gedichten, essays, korte verhalen en romans en lijkt een van de weinige Nederlandstalige Nobelprijskandidaten te zijn geweest.
De schrijver is geboren en getogen in Harlingen maar het grootste deel van zijn leven woonachtig in Doorn, op de Utrechtse Heuvelrug. En in Doorn is sinds 2000 tweemaal geprobeerd een standbeeld voor de schrijver te verwezenlijken. Beide pogingen strandden, om financiële redenen.
De weduwe van Vestdijk reageert zeer teleurgesteld. ‘Er is volop publiciteit voor de Duitse keizer Wilhelm, maar Vestdijk wordt te vaak vergeten.’ Erkenning door Doorn voor de beroemde schrijver zou wel op zijn plaats zijn. Het was niet alleen zijn woonplaats, maar ook zijn bron van inspiratie. Doorn keert, in verschillende gedaantes, veelvuldig terug in Vestdijks gedichten en verhalen. De weduwe van Vestdijk publiceert een selectie hieruit in de blomelezing Doorn bundel.
Nieuwsblad de Kaap & Stichtse Courant.
