Philippe Claudel (46) is beladen met culturele onderscheidingen: de Prix Marcel Pagnoi, de Feuille d’or, de Prix France Télévision, de Prix Goncourt, de Prix Renaudot… Miljoenen van zijn boeken werden wereldwijd verkocht, titels verfilmd en onlangs ging ook zijn eerste zelf geregisseerde speelfilm in première: Il y a longtemps que je t’aime. De film was een hit in Frankrijk, werd bejubeld op het Berlijns filmfestival en verkocht aan diverse landen.
‘Als ik schrijf, beleef ik het. Dat is het mooie, maar soms is het ook heel pijnlijk. Twee weken was ik alleen in een dorpje om te schrijven. Toen ik de passage op papier zette met de jongen die een oude man doodslaat, voelde ik vocht op mijn wang. Het waren tranen.’
De schrijver gaat naar een merkwaardige plaats in een ver land, zegt Claudel. Hij gaat daarheen in naam van alle lezers. Hij gaat daarbij tot de grens. In Het verslag van Brodeck zijn dit de grenzen van een land en van de menselijke en onmenselijke mogelijkheden. De schrijver is een kleine Christus. Hij leeft zijn ervaring voor alle mensen.
‘Als ik na het schrijven terugkom in het echte leven, ben ik niet meer dezelfde. Dan ben ik moe, alsof ik een marathon heb gelopen. Alsof ik een paar jaar van mijn leven kwijt ben. Maar het is van geen belang. Van belang zijn het boek en het feit dat de lezer in het land komt dat ik voor ze open. Want lezen is een mooie en persoonlijke ervaring. De relatie tussen boek en lezer is intiem. Het verslag van Brodeck is open, vol indrukken en richtingen. Ik hoop dat de lezer ze allemaal vindt. Brodeck wil daarbij vertellen dat hij er is en dat hij dezelfde is als de lezer. Hij is als een broer voor me. Ik hoop dat hij dat ook voor de lezer wordt.’
Philippe Claudel, Het verslag van Brodeck, Uitgeverij de Bezige Bij, ISBN 978 90 234 2791 9 (€ 19,90)
