Will Robie is een van de beste huurmoordenaars die de overheid kan rekruteren. Hij moet Jessica Reel doden, een oude bekende die juist zijn collegae uit de weg wil ruimen nadat ze zich tegen haar opdrachtgever heeft gekeerd.
Robie is een huurmoordenaar die aan zijn werk gaat twijfelen. Dat lijkt me een lastig perspectief…
‘In Onschuldig, het eerste boek van deze serie, was Robie ook echt onschuldig omdat hij handelde als een machine. In De aanslag komt hij in een situatie terecht die hem dwingt over zichzelf en zijn werk na te denken: hij moet Jessica Reel vermoorden, een oude collega en een vriend.’
Waarom keert Reel haar oude opdrachtgever de rug toe?
‘Ze denkt teveel na over haar werk, ze heeft teveel inzicht in de processen. Dan gaat het mis en moet je stoppen. Robie krijgt de opdracht en moet haar doden. Het boek bevat een levendige scène waarin Reel weet dat ze zal sterven. Als het zover is, sluit ze haar ogen – maar ze kan ze daarna weer opendoen, ze leeft nog. Robie heeft het niet gedaan.’
Wat hield hem tegen?
‘Medemenselijkheid. Huurmoordenaars zijn daar niet mee bezig in hun vak. Maar nu moest Robie een vriend doden en zodra hij hiervan af ziet, zien ze elkaars menselijkheid. Hij respecteert haar teveel en stelt die ene ‘waarom’-vraag die een huurmoordenaar direct aan zijn werk zal laten twijfelen: ‘Waarom doe je dit?’.’
In veel van je boeken staat een huurmoordenaar centraal. Wat karakteriseert een huurmoordenaar?
‘Een huurmoordenaar weet dat hij nooit met pensioen gaat. Zijn vak is erg moeilijk en hoe langer je het doet, hoe meer gevoelige informatie je hebt en hoe meer vijanden je creëert. Je ziet het aan Reel: ze komt gelijk op een hitlist te staan. Het is daarom niet een vak waar je uit kunt stappen zonder permanent voor je leven te vrezen.’
Als iemand voor zijn beroep mensen vermoordt, verwacht ik een personage dat weinig op heeft met zijn medemens…
‘In tegendeel. Een goede huurmoordenaar werkt professioneel: zijn slachtoffer moet hij snel en met zo min mogelijk pijn vermoorden. Het is meestal iemand die hij niet kent, maar dan nog is het vermoorden van een medemens moeilijk – ook voor een huurmoordenaar. Ze zijn geen onmensen en ze zijn niet cynisch over de mensheid.’
Maar hoe slagen ze er dan in hun vak uit te oefenen?
‘Ze moeten een professionele muur rondom hun persoonlijkheid bouwen. Ze krijgen een jarenlange training om hun emoties zoveel mogelijk uit te kunnen schakelen. Dat lukt deels omdat het werk veel technische en logistieke activiteiten met zich meebrengt: niet alleen bij de moord zelf, wanneer ze soms van grote afstand in één keer raak moeten schieten en geleerd hebben om met natuur, weer, wind, snelheid en dergelijke rekening te houden, maar ook de planning van zo’n gebeurtenis. Je moet continu op je hoede zijn, weten wat je slachtoffer doet, waar hij is en je moet razendsnel op veranderingen reageren.’
Dat zijn allemaal aspecten aan het werk die afleiden van de emotie. Maar uiteindelijk moet die trekker wel door een mens worden overgehaald…
‘De technische aspecten van het werk vragen zoveel aandacht dat je nauwelijks gelegenheid meer hebt om met emoties bezig te zijn. Maar dan nog is het lastig. Een huurmoordenaar wil cold zero bereiken: het punt waarop je lichamelijk compleet ontspannen bent, met een lage hartslag en zonder trekjes of spierspanningen, en waarop je ademhaling de maximale rust heeft. Alleen dan kun je de precisie opbrengen die het vak nodig heeft. Je krijgt niet voor niets pas een geweer in handen na een zware psychologische training.’
Will Robie heeft dankzij Jessica Reel geleerd te twijfelen aan zijn vak. Ook hij twijfelt aan het werk. Hoe lang kan hij hiermee doorgaan?
‘Dat moeten we ontdekken. Meestal zijn huurmoordenaars die stoppen vogelvrij. Na Reel vraagt Robie zich ook af: ‘Waarom doe ik dit?’ Hij zal een spannende tijd tegemoet gaan.’
Boekgegevens
David Baldacci, De aanslag, Uitgeverij A.W. Bruna , ISBN 978 94 005 0115 7 (€ 19,95)
