Het fascinerende en alles onthullende boek Verwoest me is deel 1,5 uit de Touching Juliette-trilogie. Het speelt zich af na Vrees me en voor Breek me en wordt volledig verteld vanuit het perspectief van Warner, een van de meedogenloze leiders van de dictatoriale regering
Wanneer ik weer op mijn kamer kom, staat hij me daar al op te wachten.
‘De bevelen zijn uitgevaardigd,’ zeg ik zonder zijn kant op te kijken. ‘Vanavond komen we in actie.’ Ik aarzel. ‘Dus misschien wil je me verontschuldigen? Ik heb op het moment andere zaken om me mee bezig te houden.’
‘Hoe is het nou,’ vraagt hij, ‘om zo gewond te zijn?’ Hij glimlacht. ‘Hoe kun je jezelf nog in de ogen kijken terwijl je door je eigen ondergeschikten bent uitgeschakeld?’
Voor de deur naar mijn kantoor blijf ik even staan. ‘Wat wil je van me?’
‘Wat,’ vraagt hij, ‘is precies jouw fascinatie voor dat meisje?’
Mijn ruggengraat verstijft.
‘Ze is meer voor je dan alleen een experiment, nietwaar?’
Ik draai me langzaam om. Hij staat midden in mijn kamer, met zijn handen in zijn zakken, en kijkt me met een glimlachje aan, alsof hij van me walgt. ‘Waar heb je het over?’
‘Kijk nou eens naar jezelf. Ik heb haar naam nog niet eens uitgesproken en je hebt het nu al niet meer.’ Hoofdschuddend blijft hij naar me kijken. ‘Je gezicht is bleek, je hebt je goede hand tot een vuist gebald. Je ademt veel te snel en je hele lichaam staat strak van de spanning.’ Een korte stilte. ‘Je hebt jezelf verraden, jongen. Je vindt jezelf zo vreselijk slim, maar je vergeet wie je al die trucjes heeft geleerd.’
Ik krijg het warm en koud tegelijk. Ik probeer mijn vingers te ontspannen, maar het lukt me niet. Ik wil tegen hem zeggen dat hij het mis heeft, maar ik voel me plotseling zo slap. Had ik nou maar meer gegeten bij het ontbijt, denk ik, en meteen daarna: had ik nou maar helemaal niets gegeten. ‘Er ligt werk op me te wachten,’ weet ik uit te brengen.
‘Zeg me dat het je niets doet als ze samen met de anderen sterft.’
‘Wat?’ Voor ik het besef is de nerveuze, beverige vraag al aan mijn lippen ontsnapt.
Mijn vader laat zijn blik zakken. Slaat een moment zijn handen ineen. ‘Je hebt me in zo veel opzichten teleurgesteld.’ Zijn stem klinkt verraderlijk zacht. ‘Laat dit niet de zoveelste teleurstelling zijn.’
Heel even heb ik het gevoel dat ik buiten mijn lichaam zweef, alsof ik vanuit zijn perspectief naar mezelf kijk. Ik zie mijn gezicht, mijn gewonde arm, die benen die plotseling niet meer in staat lijken mijn gewicht te dragen. Er verschijnen barstjes in mijn gezicht, die omlaag schieten naar mijn armen, mijn bovenlijf, mijn benen. Ik stel me voor dat dit is hoe het voelt om in te storten. Ik realiseer me pas dat hij mijn naam heeft gezegd wanneer hij hem nog twee keer herhaalt. ‘Wat wil je van me?’ vraag ik en het verbaast me hoe kalm ik klink. ‘Je bent zonder toestemming mijn kamer binnengekomen; je staat hier en beschuldigt me van dingen waarvoor ik de tijd niet heb om ze te begrijpen. Ik gehoorzaam aan jouw regels, jouw bevelen. We vertrekken vanavond; we zullen hun schuilplaats vinden. Je kunt ze vernietigen als jij dat wilt.’
‘En je meisje?’ Hij houdt zijn hoofd schuin. ‘Jouw Juliette?’
Boekgegevens
Tahereh Mafi, Verwoest me, Blossom Books, ISBN 9789020679632 (€ 9,95)
Dit artikel is eerder verschenen in de Boekenkrant editie van maart 2013.
