Herman Vuijsje en Marian van de Veen-van Rijk raakten in de ban van de Muur van Hadrianus. Een grens van steen is de ideale smaakmaker voor ieder die zich vast wil verkneukelen over zijn Wallwalk, of die onderweg wat verder wil kijken dan de Muur lang is.
Het was op een lome namiddag in 1996, toen Marian van de Veen en ik voor ‘t eerst langs de Muur van Hadrianus wandelden. We waren neergestreken op het terras van een vervallen hotel aan de Tyne en bestudeerden de landkaart, toen John en Danielle, het zoontje en het dochtertje van het hotel, ons kwamen vragen wat we eigenlijk aan het doen waren.
‘We are exploring,’ antwoordde Marian voor ze ‘t wist. En dat was waar. Het Hadrian’s Wall Path, de officiële wandelroute langs de Muur, bestond nog niet; je moest zelf je weg zoeken. John staarde naar zijn voetbal en knikte bedachtzaam – dat exploreren leek hem ook wel wat. ‘How long have you been exploring?’ wilde hij weten. ‘Hoe ben je een explorer geworden?’
Dat wisten we niet precies te zeggen, evenmin als met zekerheid vaststaat waarom we sindsdien explorers zijn gebléven. Na die eerste verkenning in 1996 zijn we simpelweg verslingerd geraakt. Aangestoken door een aandoening die in Engeland bekendstaat als Wall Fever. Verslaafd aan een muur… erg poëtisch klinkt het niet. Maar dan ken je de Muur van Hadrianus nog niet, de kolos van 118 kilometer die zich van kust tot kust slingerde door het meest verlaten deel van Noord-Engeland.
Volgens zijn biograaf Spartianus liet Hadrianus, Romeins keizer van 117 tot 138, in Britannia ‘een muur optrekken van tachtig mijl lang om de barbaren te scheiden van de Romeinen’. In 122 reisde hij zelf naar het eiland, waar hij volgens de overlevering langs het hele tracé marcheerde dat zijn ingenieurs voor de Muur in gedachten hadden. Op dat moment stonden alleen nog maar wat milecastles en wachttorens overeind. Zelf kreeg Hadrianus zijn magnum opus nooit te zien.
Eigenlijk voelen we ons daardoor een beetje verlegen tegenover hem, want wij zijn de Muur wel drie keer langs getrokken. In 1996 drukten wij ’s keizers voetstappen van Walls end aan de oostkust tot Bowness-on-Solway in het westen. We gingen op zoek naar nog niet opgegraven restanten, verdiepten ons in de bouwgeschiedenis, werden zwervers en moesten telkens terugkeren voor een nieuwe Wall-shot.
Boekgegevens
Herman Vuijsje, foto’s: Marian van de Veen-van Rijk, Een grens van steen. Op avontuur langs de muur van Hadrianus, Uitgeverij Pharos, 208 pagina’s, ISBN 978 90 793 9978 9 (€ 19,90)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie augustus 2016
