De Schaduw is maar een klein mannetje met een buikje van overvloedig eten en drinken. Maar ondertussen: de beroemdste Hollandse speurder lost misdadige raadsels toch maar mooi op. Met humor en ouderwetse speurzin komt hij achter de waarheid en belanden de boeven achter de tralies. Ook in het nieuwste avontuur, De Schaduw contra de Schorpioen, weet hij te overwinnen, zij het met moeite.
De serie rond hoofdcommissaris Charles C.M. Carlier, alias De Schaduw, is al in de jaren dertig van de vorige eeuw gestart door Hans van der Kallen, die schreef onder het pseudoniem Havank. Lang na zijn overlijden en ter gelegenheid van het 140-jarige bestaan van A.W. Bruna uitgevers heeft de Haagse auteur Tomas Ross het aangedurfd de serie nieuw leven in te blazen. Met de strijd tegen De Schorpioen heeft Ross nu zijn derde Schaduw-boek voltooid.
Het schrijven in de stijl van Havank gaat niet van een leien dakje, zegt Tomas Ross – pseudoniem van de schrijver Willem Hogendoorn. ‘Het is een hels karwei’, geeft hij toe. ‘Je moet je inleven in de schrijfstijl van het oorspronkelijke werk en spelen met de taal zoals ik dat in mijn andere boeken nooit zou doen. Ik heb iedere keer weer echt lang nodig om in die een beetje ouderwetse stijl te komen. En als het boek af is, kan ik even niet aan iets anders beginnen. Ik moet tussen de twee boeken door even vakantie houden, want voor je het weet laat je iemand zeggen: Dat is toch merkwaardig, hóógst merkwaardig, een zin die typisch in De Schaduw thuishoort.’
Het moeilijke is volgens Ross dat Havank humor en spanning wilde combineren. En daar zijn Nederlanders gewoon niet zo goed in. Lachen om een grap breekt ten slotte de spanning. En juist die spanning is belangrijk bij thrillers, vindt Ross. Het heet niet voor niets een ‘spannend boek’.
Toch gaat Ross door met het schrijven in de stijl van Havank. ‘Het is eervol om dit te doen. De Schaduw is de enige echte grote Nederlandse speurder. Mensen renden in die jaren naar de kiosk als er een nieuw boek van hem verscheen. De Schaduw kon het opnemen tegen The Saint of Maigret die ook al zo populair waren.’
In De Schaduw contra de schorpioen moet De Schaduw opboksen tegen een geheimzinnige organisatie, vreemde verdwijningen en monsterachtige wezens die het leven in zijn geliefde Frankrijk ontwrichten. Tijdens de speurtocht naar de achtergronden van deze gebeurtenissen, komt de hoofdcommissaris in hoge adellijke kringen en daarbij stuit hij als bij toeval regelmatig op de naam van prins Bernhard. De Schaduw lijkt zelfs een vierde buitenechtelijke dochter op het spoor te zijn, zoals de uitgever ook met trots heeft laten weten. ‘Niemand minder dan de beroemdste speurder uit de Nederlandse geschiedenis is verantwoordelijk voor deze opzienbarende ontdekking. Niet alleen heeft hij de daders weten te identificeren van de aanslagen die Frankrijk deze zomer in de ban hielden, hij wist terloops ook te achterhalen dat prins Bernhard der Nederlanden een achtste dochter had’, aldus het bericht van de uitgever.
Tomas Ross moet lachen om die ‘ontdekking’ van de speurder. ‘Ik las afgelopen zomer in de krant over een derde buitenechtelijke dochter van prins Bernhard en ik dacht: Waarom niet. Er lopen ongetwijfeld nog meer kinderen van de prins rond dan we nu al weten. Het is een beetje spielerei. Dat is het heerlijke van deze boeken. Het zijn knipoogboeken. In mijn andere boeken moet ik altijd alles onderzoeken. Het moet kloppen. Maar bij de boeken over De Schaduw hoeft dat allemaal niet’.
Havank Ross, De Schaduw contra de Schorpioen, uitgeverij AW Bruna, ISBN 978 94 005 0020 4 (€ 17,95)
