Opstapboeken
Als je net een nieuwe taal aan het leren bent, krijg je vaak de tip om Disney-films in die taal te kijken. Het verhaal ken je meestal al, en dus kun je de film goed volgen. Hetzelfde geldt ook voor boekvertalingen: die lezen vaak makkelijker weg dan boeken in de oorspronkelijke taal. Tijdens mijn studie las ik bijvoorbeeld de Italiaanse versie van Emma van Jane Austen, omdat ik het verhaal al goed kende. Dat terwijl er in mijn boekenkast nog enkele oude Italiaanse klassiekers staan, waarvan ik niet verder ben gekomen dan de eerste pagina.
Aangezien ik komende week voor het eerst sinds corona weer eens een reis door Italië ga maken, ben ik mijn Italiaans weer een beetje aan het bijspijkeren. Daarvoor lees ik de Italiaanse vertaling van Reisverslag van een kat van de Japanse auteur Hiro Arikawa. Mijn zus had hem vorig jaar uit Italië voor mij meegenomen, want: ik houd van boeken + katten + Italiaans = de perfecte combinatie, toch?
Het is wel wat vreemd om een Japans boek in een Italiaanse vertaling te lezen – soms vergeet ik bijvoorbeeld eventjes dat het verhaal zich niet in Italië maar in Japan afspeelt, tot er weer een Japanse (plaats)naam langskomt. Toch leidt dat niet erg af – wellicht ook doordat het verhaal vanuit een kat wordt verteld, dus dat is al vreemd genoeg.
Reisverslag van een kat heeft me alvast voor zich gewonnen. Misschien dat ik I Malavoglia van Giovanni Verga (1881) hierna wel aandurf.
Mirjam Mulder
Hoofdredacteur Boekenkrant
Mirjam@boekenkrant.com
