‘Daarom zocht ik de wereld waarin het boek speelt dicht bij mezelf. Ik koos bestaande locaties als decor, maar maakte er fictieve plaatsen van. Concreet: ik golf fanatiek, dus het boek speelt in die wereld. De stem, de schrijfstijl, hield ik dicht bij mijn eigen spreektaal. Dialogen droeg ik hardop voor.’
‘Ik had twee doelen. Ten eerste: het verhaal moest over een geniepig vriendinnenclubje gaan. De hoofdpersoon, Christianne, zit in zo’n clubje, waar ze zich niet thuis voelt. Vanwege die oppervlakkige gesprekken die haar “vriendinnen” voeren. Hoe vaak zitten mensen niet vast in dat soort beklemmende en vervelende vriendschappen? Ik houd er zelf totaal niet van, en wilde zo’n irritant clubje daarom graag als uitgangspunt nemen. Ten tweede: het verhaal moest de lezer op het verkeerde been zetten. Pas zes pagina’s voor het einde komt de aap uit de mouw. Christianne overlijdt, dat vertel ik je meteen. Maar hoe? Het boek zit vol met subtiele hints die naar de werkelijke reden van haar dood verwijzen, maar de lezer blijft heel lang in het “verkeerde” scenario. Ook om die reden heeft het boek de naam Ander spoor gekregen.’
‘Het boek is opgedragen aan Ida, een vriendin die zelfmoord pleegde door voor de trein te gaan liggen. Haar verhaal vormde de basis voor het boek, maar het is er niet letterlijk in terecht gekomen. Dat werd te persoonlijk, het kwam te dichtbij. Ik zou niet meer tegen kritiek kunnen. Als muze was Ida er echter. Ik hoop dat het gezegde “wie schrijft, die blijft” waar is, want dan blijft Ida voortleven.’
Ingrid. D. Roefs, Ander spoor, Uitgeverij Free Musketeers, ISBN 978 90 484 1473 4 (€ 18,95)
INTERVIEW – ‘De drang om een roman te schrijven’
