De Dossier Metselaer-serie is een spannende tweedelige thrillerserie van Loes den Hollander waarin niemand onaangetast blijft. Ik ontmoet Loes den Hollander in Schagen, waar ze me als een echte gentlewoman met de auto van het station ophaalt. Samen rijden we naar het centrum, waarna we niet alleen haar schrijfcarrière bespreken, maar ook Genadeklap, het tweede boek in de Dossier Metselaer-serie.
Genadeklap speelt zeven maanden na de ontknoping van het eerste boek, Aangetast. De serie volgt drie personages: het echtpaar Gideon en Rifka, en Matthias, een oud-leerling van Gideon. Het ongeluk waarbij de dochter van Gideon en Rifka om is gekomen is in mysterie gehuld en precies tien jaar later dreigen alle geheimen onthuld te worden.
Zodra we gesetteld zijn in een cafeetje vertelt Den Hollander over haar entree in de schrijverswereld. ‘Ik won een schrijfwedstrijd van de Libelle, maar daarna duurde het nog vijf jaar voordat ik de overstap maakte van directrice van een gezondheidsinstelling naar schrijfster. Na het verlies van mijn baan had ik toevallig net een manuscript klaar en de eerste uitgever waar ik het naartoe stuurde nam het aan.’ Den Hollander had zelf nooit gedacht dat ze bij thrillers uit zou komen. ‘Ik dacht altijd dat ik romans zou schrijven. Ik had echter een paar korte verhalen klaarliggen en mijn man kwam met het idee deze in thrillers te veranderen. Ik probeerde het, en mijn eerste thriller Vrijdag was het resultaat.’
Vanaf dat moment schrijft Den Hollander ongeveer twee boeken per jaar. Ze voelt geen druk om kwantitatief te schrijven, maar ze is wel kritisch als het om de kwaliteit gaat. ‘Schrijven is een vak en ik vind dat ik steeds beter moet worden. Het advies dat ik jonge schrijvers vaak meegeef: blijf onzeker, blijf moeilijke vragen stellen, en ga niet denken dat je het allemaal kunt, dat is gevaarlijk.’
Aangetast en Genadeklap zijn boeken vol met intrigerende personages die soms erg harteloos uit de hoek kunnen komen. Den Hollander denkt goed na over de balans tussen positieve en negatieve karaktereigenschappen. ‘Alles moet in verhouding zijn en daar lees ik het verhaal ook op na. Dan kijk ik hoe de personages op mij overkomen en of dit overeenkomt met mijn intenties.’
Naast Gideon, Rifka en Matthias komt ook Rifka’s moeder Bea in Genadeklap aan het woord. ‘In Aangetast bleef Bea op de achtergrond, maar in dit boek moest de relatie tussen moeder en dochter naar voren komen. Bea heeft een heel andere rol en daarom heb ik haar hoofdstukken ook in de eerste persoon geschreven, in plaats van de derde persoon. Aan het einde van het boek zullen lezers deze keuze hopelijk begrijpen.’
Naast een nieuwe verteller introduceert het tweede boek ook een nieuwe setting: de gevangenis. Om hier een genuanceerd beeld van te geven heeft Den Hollander onderzoek gedaan. ‘Ik heb een gevangenis bezocht, en alles wat ik schreef werd nagelezen door mijn contactpersoon daar. De straf en de gebeurtenissen in de gevangenis kloppen allemaal. Gevangenen zitten echt veertien uur achter slot en grendel. Toen ik daarbinnen was leek het alsof de wereld weg was. Dat laat ik ook door een personage zeggen. Het lijkt me angstaanjagend om vast te zitten.’
Nog nooit eerder schreef Den Hollander een vervolg op een van haar boeken. Zelf houdt ze niet van series, maar ze merkte al snel tijdens het schrijven van Aangetast dat dit verhaal niet in een boek zou passen. ‘Ik vond het een heel leuke ervaring om Genadeklap te schrijven, maar een derde boek zit er echt niet in. Ik ben blij dat het klaar is. Zelf vind ik het ook leuker om standalones te schrijven.’ Normaliter laat Den Hollander het verhaal haar overkomen, maar bij Genadeklap had ze een beter idee wat er moest gebeuren. ‘De rode lijn was er al en ik wist dat ik wilde afrekenen, maar de details kwamen wel pas later.’ Het schrijven van een tweede boek heeft Den Hollander wel als anders ervaren; dit keer viel het afscheid nemen van de personages haar zwaarder. ‘Ik moet eigenlijk altijd een paar dagen onthechten, dan ben ik een beetje doelloos. Nu had ik er wel meer last van. Om mezelf te troosten ga ik dan schoenen kopen.’
Ondanks dat er geen derde boek in de Dossier Metselaer-serie zal komen hoeven lezers niet te vrezen. Loes den Hollander zit nog vol verhalen; de volgende thriller is zelfs al in de maak. ‘Ik heb al drie hoofdstukken geschreven. Het verhaal is gebaseerd op een gebeurtenis die een paar maanden geleden plaatsvond in mijn omgeving. Het heeft zodanig indruk op me gemaakt dat ik het niet kon laten liggen.’
Beeld: Harry den Hollander
Boekgegevens
Dit interview verscheen eerder in Boekenkrant, editie november 2015.
