Door Maartje Kunnen
Hoe ben je op het personage Fiebie Koolveld gekomen?
‘Ik was al mijn leven lang voornemens om Phoebe Caulfield, het zusje van Holden uit The Catcher in the Rye, te verlossen van haar bijrol. Ik vind het zó’n geweldig personage. Ik lag al tijden op de loer om haar een eigen podium te geven. Holden vindt de volwassenen phonies en volgens hem is het beter om maar nooit op te groeien. In dit boek is Holdens droom uitgekomen, maar het pakt niet zo goed uit als hij had gehoopt.’
De volwassenen in het boek nemen geen verantwoordelijkheid en gedragen zich als kinderen. Vind je dat volwassenen onverschilliger zijn geworden?
‘Nee, ik denk niet dat het onverschilligheid is. Het is eerder de angst om impopulair te zijn. Het is tenslotte makkelijker om ‘ja’ te zeggen dan om ‘nee’ te zeggen. En dan die volwassenen die rondrijden op stepjes, op lollies sabbelen en kinderkleding dragen. Gedraag je toch als een volwassene en wees niet bang om ergens iets van te zeggen.’
Waarom heb je een kind als hoofdpersoon gekozen?
‘Kinderen hebben meer dan volwassenen de neiging om over te gaan tot daden. Ze kijken door waar volwassenen de blik zouden afwenden. Ik wil bij de lezer een actief proces op gang brengen. Kinderen van nu worden aan zoveel blootgesteld dat boven hun macht is en volwassenen fungeren niet vanzelfsprekend meer als filter. Als je geen grenzen hebt is het moeilijker om kind te zijn. Fiebie leeft in een extreem gevaarlijke situatie, maar ze blijft positief.’
Een aantal angstaanjagende absurditeiten in het boek zijn verzonnen, maar andere bestaan wel degelijk zoals lollipopparty’s en kleine meisjes die als sekssymbool op posters staan. Is het beeld dat je in het boek schetst een reëel toekomstbeeld?
‘Wat ik zorgwekkend vind is niet het feit dat de samenleving is verseksualiseerd, maar dat er zo’n eenduidig en platvloers beeld van seks heerst. Jongens zijn pimps en meisjes zijn hoeren. Dat vind ik armoedig. Op internet moet je werkelijk zoeken om seksuele uitingen te vinden die prettig zijn. Het meeste dat je tegenkomt is extreem en pervers. Seks wordt gezien als ruilmiddel. De tegenvoorbeelden die laten zien dat bij seksualiteit warmte, verbinding en intimiteit horen, zijn zeldzaam. Als je als jongere niet de kans krijgt je seksualiteit op een goede manier te ontwikkelen, word je ook op andere emotionele terreinen een zombie. Dan groei je op tot een heel akelige volwassene.’
In je boek is handel in jonge meisjes een economische factor vergelijkbaar met de oliehandel. Is dit een doembeeld?
‘Ik denk dat het vanwege de economische belangen erg moeilijk is om vrouwenhandel aan te pakken. Veel seksexploitanten zijn nota bene beursgenoteerd. Er is veel zwartgeld mee gemoeid. Er bestaat consensus over het feit dat prostitutie een vrij beroep is; het oudste beroep van de wereld, zogezegd. Seksuele behoeftes moeten onmiddellijk bevredigd kunnen worden, al dan niet betaald. Waarom is dat? Als je zin hebt om iemand een flinke klap te verkopen houd je je toch ook in? Zo’n 85% van de prostitutie is gedwongen. Het enige dat er tegen gedaan kan worden is het tonen. Fiebie besluit op het einde van het boek dat het enige dat zij kan doen is erover te schrijven. Op dat moment vallen Fiebie en ik samen.’
Renate Dorrestein, Echt sexy, Contact, ISBN 978 90 254 16997 (€ 13,95)
