‘In Een vrouw op de vlucht voor een bericht heb ik een zeer Israëlische vrouw willen opvoeren: Ora. Ze loopt door het land, niemand kan haar bereiken. Ze is bang voor slecht nieuws van het leger over haar zoon, en denkt: zo lang ik loop en onbereikbaar ben, is mijn zoon niet dood. Veel Israëlische vrouwen schrijven mij dat zij Ora zijn, de hoofdpersoon.
Ik liep zelf de honderden kilometers door Israël. Ik begon in het noorden en liep zigzag door Galilea, in 45 dagen naar mijn huis in Jeruzalem. Ik wilde de tijd nemen, nadenken over het boek en van de natuur genieten. Door de geschiedenis hebben we allemaal etiketten op het land geplakt: Zion, Palestina, Israël, Judea. Vrijwel altijd is er oorlog geweest. Iedereen keek naar beneden, naar zijn eigen stukje grond, en verdedigde dat met zijn leven. Ook nu. Israël is het enige land ter wereld dat 63 jaar lang geen vaste grenzen heeft, als een kamer met bewegende muren. Maar als je om je heen kijkt, zie je hoe imponerend de natuur is en hoe verbijsterend mooi het land. Dat schept uit zichzelf vrede.
Iedereen waarschuwde me toen ik door Galilea liep. Vijanden, soldaten: ik zou mijn leven niet zeker zijn. Het enige waar ik last van heb gehad, waren wilde dieren. Ik werd op een vroege ochtend door een troep wilde honden aangevallen, en heb me ternauwernood met een stok kunnen verdedigen. Deze gebeurtenis komt vrij letterlijk terug in het boek. Mijn wandeling door het landschap werd Ora’s wandeling. Haar vrees werd helaas mijn tragiek. Ik verloor mijn zoon tijdens de Israëlisch-Libanese oorlog, zomer 2006. Toen hij nog leefde sprak ik veel met hem over mijn boek, we zijn een hechte familie. Het boek was nog niet af of hij sneuvelde. Na de verplichte zeven dagen rouw heb ik direct het werk hervat. Het ging moeizaam, maar het werk hielp mij.
Na de dood van mijn zoon koos ik opnieuw voor het leven. Door te schrijven. Ik kan niet anders dan boeken schrijven. Het werkt therapeutisch. En op de een of andere manier is mijn zoon na zijn dood teruggekeerd in het boek, al is het alleen maar omdat Ora hetzelfde overkomt als mij. Ze verliest degene die haar zo immens en onnoemelijk dierbaar was.’
David Grossman, Een vrouw op de vlucht voor een bericht, Uitgeverij Cossee, ISBN 978 90 593 6263 5 (€ 36,90) Vertaling: Ruben verhasselt
